Woorden verdraaid

In de Kamer werd donderdag gedebatteerd over de kleine Victor, de 7-jarige jongen uit Aalst die lijdt aan een atypische vorm van HUS (hemolytisch uremisch syndroom), een zeldzame en dodelijke ziekte. Het medicijn Soliris, dat Viktor samen met 25 andere lotgenoten inneemt, is met een maandelijkse kost van meer dan 18.000 euro peperduur en wordt niet terugbetaald.

Toen ik daarover minister Onkelinx tijdens het vragenuurtje ondervroeg, stelde ik als duidelijk principe dat levensnoodzakelijke middelen betaalbaar moeten zijn en desgevallend moeten worden terugbetaald.  In haar antwoord wees minister Onkelinx echter naar de budgettaire problemen om een niet-terugbetaling te verantwoorden.

In mijn repliek maakte ik een vergelijking met de lakse vreemdelingenwet en met het budget van bijna 40 miljoen dat jaarlijks naar ‘dringende medische hulp’ voor illegalen gaat. ‘Dringend’ is daarbij volgens de wet niet hetzelfde als ‘levensnoodzakelijk’. Het kan alles zijn wat de betrokken arts als ‘dringend’ beschouwt. Die moeten dus niet levensbedreigend ziek zijn zoals Victor om die hulp te krijgen. Denk aan de neuscorrecties, in-vitrofertilisaties, orthodontische apparatuur,… en de vele andere misbruiken daarin die handenvol geld kosten.

Woedende reacties

Het kot was meteen te klein. Maya Detiège (sp.a) en Wouter De Vriendt (Groen) bestempelden mijn uitspraken als ‘degoutant’ en ‘ranzig’. Opvallend was dat de gehele N-VA-fractie het hier onder luid applaus mee eens bleek te zijn. In een Belga-persbericht hierover werd geen correcte weergave van mijn boodschap vermeld. Hun interpretatie was dat ik het hele budget voor die ‘dringende medische hulp’ wil afschaffen. Verscheidene kranten namen die berichtgeving over en sommigen maakten er zelfs van dat het om het budget voor asielzoekers zou gaan, terwijl ik op geen enkel moment het woord ‘asielzoeker’ heb geformuleerd. Een wezenlijk verschil trouwens met illegalen…

Eigen volk ook

Ik blijf bij mijn vaststelling toen: als Victor hier als illegale vreemdeling zou verblijven dan was er geen discussie geweest en had hij alles terugbetaald gekregen. Begrijpe wie kan.

Mijn pleidooi was en is dat levensnoodzakelijke medicatie betaalbaar moet zijn en desgevallend moet terugbetaald worden. Ook voor Victor.

 

Hier kan u de discussie herbekijken: http://www.lachambre.be/kvvcr/showpage.cfm?section=none&leftmenu=none&language=nl&cfm=/site/wwwcfm/streaming/archive/viewarchivemeeting.cfm?meeting=20130502-1

Hier vindt u het woordelijk verslag van het vragenuurtje: http://www.dekamer.be/doc/PCRI/pdf/53/ip140.pdf