Van de in totaal 42.783 werklozen die in 2015 langer dan 10 jaar werkloos waren, wonen er niet minder dan 30.843 in Wallonië of Brussel. Goed voor 72 procent van het totaal. Dat blijkt uit cijfers die ik opvroeg bij minister van werk, Kris Peeters (CD&V).
“Vlaanderen, geef ons nog 10 jaar”. De woorden van de voormalige Waals minister-president Jean-Claude Van Cauwenberghe (PS) dateren intussen van mei 2005. ‘Van Cau’ beloofde destijds plechtig de Waalse werkloosheidscijfers te keren nadat vanuit Vlaanderen steeds grotere vraagtekens werden geplaatst bij de miljardentransfers richting Wallonië. Elf jaar en zo’n 130 Vlaamse miljardentransfers later blijkt dat er van die belofte niets in huis is gekomen.
Dat geldt overigens niet alleen voor de (heel) langdurig werklozen. Wie tussen de 1 en de 10 jaar werkloos is, woont in 61% van de gevallen in Wallonië of Brussel. Maar ook wanneer we het totaal aantal werklozen bekijken, zien we dat Wallonië en Brussel een flink stuk slechter presteren dan Vlaanderen. Zo zijn 245.731 van de in totaal 417.432 werklozen Waal of Brusselaar. Goed voor zo’n 60 procent dus.
Deze cijfers bewijzen dat de Vlaamse geldstromen een averechts effect hebben. Ze stimuleren de Waalse economie niet, ze wiegen ze in slaap. Gezien het budgettaire en hiermee gepaard gaande sociale onweer is het onbegrijpelijk dat geen enkele Vlaamse regeringspartij dit aan de kaak stelt. Vlaanderen zou met die centen zijn loonkosthandicap kunnen wegwerken, zijn competitiviteit versterken en onze afbrokkelende sociale verworvenheden behouden.
Klik hier voor mijn schriftelijke vraag en het antwoord van minister Peeters