Een ruime parlementaire delegatie van het Vlaams Belang bracht deze week een bezoek aan Calais. Zowel de malaise in de imposante haven als de ‘jungle’, de illegale migrantenenclave, staan symbool voor een failliete ideologie.
Mede dankzij onze plaatselijke vrienden van het Front National, kon het Vlaams Belang in Calais met eigen ogen de vernietigende gevolgen aanschouwen van de failliete ideologie van de open grenzen en de multikul, die nog steeds door zowel de Europese Unie als eurofiele nationale regeringen wordt beleden.
Calais
De havenstad Calais, onderdeel van het Franse departement Pas-de-Calais, telt 80.000 inwoners en ligt op een 60-tal kilometer van de Belgische grens. Als vierde Franse handelshaven is die van Calais de belangrijkste haven in Frankrijk voor personenvervoer met het Verenigd Koninkrijk. De haven van Calais behandelt liefst een derde van de roro-goederen (auto’s, busjes, kranen, landbouwvoertuigen, …) tussen het Europese vasteland en het Verenigd Koninkrijk.
Ook bevindt zich in Calais (in het dorp Coquelles) de 50,5 km lange spoortunnel die onder de zee (‘het Kanaal’, de ‘Straat van Dover’) naar het Verenigd Koninkrijk (Folkestone, Dover) loopt.
Oorlogsgebied
Wie vanuit het binnenland de haven van Calais wil bereiken, waant zich in oorlogsgebied. Toegangswegen zijn afgebakend met metershoog, soms dubbel hekwerk met prikkeldraad. Overal hangen camera’s met uiteraard ook ‘night vision’-modus, en bewegingsdetectoren slaan alarm wanneer migranten zich vlakbij het hekwerk begeven. Op vele plaatsen en strategische punten staan combi’s en gewapende politieagenten. Dat deze maatregelen broodnodig zijn, bleek wanneer in januari 200 migranten de haven van Calais bestormden en een deel erin slaagde om aan boord van een veerboot richting Engeland te komen.
“Niets houdt ons tegen”
Denk ook aan de hallucinante beelden die laten zien hoe migranten in Calais trucks belagen om zo op de ferry richting Engeland te geraken (de zogenaamde ‘transitmigranten’). Dit doen ze vaak op gewelddadige wijze en zelfs middels het opwerpen van wegblokkades. Vrachtwagenchauffeurs moeten vaak vrezen voor hun veiligheid en luidden dan ook de noodklok. Immers, na vanuit Afrika of het Midden-Oosten duizenden kilometers te hebben afgelegd met talloze risico’s en doodsangsten, gedragen deze migranten zich voor de laatste kilometers richting Engeland alsof ze niks te verliezen hebben. “Niets houdt ons tegen,” zeggen migranten desgevraagd. Ze breken trucks open, snijden het zeil kapot, houden zich vast aan de onderkant van de vrachtwagens enzovoort. Vooral ’s nachts begint de ellende, dan maskeren migranten zich en beginnen ze vrachtwagens aan te vallen. Soms raken migranten met elkaar slaags over de beste locaties om een vrachtwagen te beklimmen. Ook gooien ze met stenen, regelmatig vallen er gewonden.
De haven
In de haven zelf, waar dagelijks vele honderden vrachtwagens met goederen arriveren, zijn in samenwerking met de Britse regering heel wat controlemaatregelen genomen. Voordat de trucks de veerboot op rijden, worden ze door politie en veiligheidsdiensten gecontroleerd met allerhande scanners en warmtezoekers. Dagelijks worden er op die manier een honderdtal migranten gevonden. Toch glippen sommige migranten erdoor, waardoor ze het voor hen beloofde land Engeland bereiken en het aanzuigeffect blijft.
Economische schade
Zijn migranten erin geslaagd om in een vrachtwagen te kruipen, dan is de economische schade enorm: ladingen van eender wat worden waardeloos door beschadigingen. Migranten laten urine en uitwerpselen achter en indien de lading voeding betreft, eten ze ervan. Lange wachttijden en vertragingen om de ladigen te kunnen controleren en beschadigde goederen: op een gegeven moment werd de schade door de transporteurs geschat op 900.000 euro per dag.
Versterkte burcht
Het hoeft niet te verbazen dat de trafiek gevoelig minder wordt: bedrijven laten de Haven van Calais links liggen en kiezen havens waar minder veiligheids- en controlemaatregelen nodig zijn en die dus sneller zijn, en waar minder risico is op beschadigde goederen. De haven van Calais komt financieel zwaar onder druk te staan: de bewaking van de haven kost 20 miljoen euro per jaar en allicht komt daar nog 15 miljoen euro bovenop. In onze eigen Haven van Zeebrugge, slechts 130 km verderop, zien we een gelijkaardige evolutie: steeds meer moet die worden omgevormd tot een versterkte burcht.
De ‘jungle’
Oorzaak hiervan: het open grenzenbeleid dat heeft toegelaten dat er in Calais een illegale migrantenenclave van een aantal vierkante kilometers is ontstaan waar migranten een soort eigen dorp hebben gecreëerd met alles erop en eraan (winkels, kappers, cafés, moskeetjes, scholen), daarbij geholpen door ‘linkse’ ngo’s. In de zogenoemde ‘jungle’ bevinden zich migranten uit Afrika en het Midden-Oosten. Het is er vies en vuil, er duiken af en toe ziekten op zoals schurft en kinderprostitutie en agressie en intimidatie zetten de toon. Een 85-tal procent van de jungle bestaat uit jonge mannen. Undercoverjournalistenlaten zien dat migrantenenclave ‘de jungle’ een oord van verderf is waar ook het islamitische haatdenken de toon zet.
‘Linkse’ ngo’s
In maart begon de Franse politie met het schoonvegen van het zuidelijke deel van het migrantenkamp. Er werd een terrein met wooncontainers ingericht, maar daar wilden de meeste migranten niet van weten. Ongeveer de helft van de jungle is ondertussen ontruimd, maar de meeste migranten zijn niet naar de containers verhuisd, maar naar de noordkant van het kamp. Op dit moment zijn er nog altijd een 4000-tal migranten. Eind mei vielen er nog 60 gewonden bij gevechten tussen Afghaanse en Soedanese migranten die elkaar met knuppels te lijf gingen. Ook enkele vrijwillige hulpverleners en een politieagent werden daarbij gewond. ‘Linkse’ ngo’s houden het probleem in stand door hulp te blijven verlenen: migranten die wonden hebben door mislukte pogingen om over prikkeldraad te kruipen of in een vrachtwagen te geraken, worden verzorgd en klaargestoomd voor een nieuwe poging.
Verloedering en onveiligheid
Ondertussen zien Fransen die in de buurt wonen met lede ogen aan hoe hun wijk verloedert en de huizenprijzen kelderen. Overal hangen migranten op straat rond. Bewoners van Calais die in de buurt van de haven wonen, voelen zich onveilig en bouwen zelf hekwerk rond hun huis en tuin. Het risico dat fietsen, brommers en auto’s worden gestolen of beschadigd, is groot. Vrouwen en jonge meisjes worden aangestaard en soms benaderd door jonge mannelijke migranten.
Ook in Vlaanderen
En het probleem dijt uit: migranten beginnen ook andere Franse en Vlaamse kuststeden uit te kiezen om van daaruit te proberen Engeland te bereiken. Zo hebben vandaag een 150-tal Albanezen hun tenten opgeslagen op een klif in de Franse stad Dieppe. Mensensmokkelaars vragen tot 10.000 euro om mensen over het Kanaal te brengen. De Belgische regering laat toe dat migranten, vooral Afrikanen, vanuit Frankrijk de grens oversteken naar Vlaamse kuststeden. De West-Vlaamse gouverneur Carl Decaluwé stelde een stijging vast en trok recent (opnieuw) aan de alarmbel. Mensensmokkelaars die eerder in Calais actief waren, ronselen nu migranten in Zeebrugge. Dit is een gevolg van het feit dat minister Jambon de tijdelijke grenscontroles aan de Frans-Belgische grens opschortte en verving door mobiele controles.
Het Vlaams Belang wil te allen prijze voorkomen dat deze evolutie zich voortzet en steeds meer oprukt richting onze Vlaamse kuststeden. In een persbericht dat hier is te lezen pleiten wij dan ook voor de ‘Oostenrijkse oplossing’.