Bespreking verslag parlementaire onderzoekscommissie 22 maart is klucht

Traditionele partijen voeren doofpotoperatie door en trekken niet de nodige lessen

Deze voormiddag legde de Conferentie van voorzitters van de Kamer – waar het Vlaams Belang niet in zetelt – de spreektijd vast voor de parlementaire bespreking, nu donderdag aanstaande, van de besluiten van de parlementaire onderzoekscommissie belast met het onderzoek naar de terreuraanslagen van 22 maart 2016. Deze commissie heeft anderhalf jaar vergaderd en leverde vier verslagen af met een totale omvang van niet minder dan 938 bladzijden. Het laatste verslag (205 blz.) werd daarbij pas vandaag aan de parlementsleden bezorgd.

Het Vlaams Belang en andere kleinere fracties werden reeds vanaf het begin uit de werkzaamheden van deze onderzoekscommissie geweerd, wat reeds het ergste liet vermoeden over datgene waar de regimepartijen met deze commissie naartoe wilden gaan. Bovendien blijkt nu dat de fracties die niet hebben mogen deelnemen aan de werkzaamheden van deze onderzoekscommissie de fabelachtige parlementaire spreektijd van 5 minuten hebben gekregen om een evaluatie te maken van anderhalf jaar onderzoekscommissie en 938 bladzijden verslaggeving en aanbevelingen!

Dat is werkelijk niet meer ernstig te noemen en een aanfluiting van elk respect voor de democratische werking van het parlement. Wij hebben van in het begin onze twijfels geuit bij de bedoelingen van deze onderzoekscommissie doordat men diegene die al jaren waarschuwt voor de dodelijke gevaren van de islamisering van deelname eraan heeft uitgesloten. Ik vrees dat die twijfels nu bewaarheid worden. Het regime moest natuurlijk iets doen na de aanslagen van 22 maart om de woede van de mensen te kanaliseren, maar dit is dus één grote doofpotoperatie geworden. Nergens worden uitdrukkelijk verantwoordelijkheden gelegd voor wat er toen is gebeurd en vooral voor wat er allemaal is misgelopen. Geen minister zal ontslag nemen, niemand zal verantwoordelijk worden gesteld. Nergens ook worden, bij vluchtige lezing, de juiste lessen getrokken uit wat is gebeurd; integendeel worden totaal verkeerde conclusies getrokken. Ons besluit is dan ook hard maar duidelijk: deze commissie heeft geen antwoord gezocht en bijgevolg ook niet gevonden om de gevaren van het islamitisch terrorisme op duurzame wijze uit onze samenleving te verbannen. Nieuwe ’22 maart’en’ zullen zich daardoor in de toekomst helaas nog altijd perfect kunnen voordoen.