Sinds juni 2014 mogen ouders zelf kiezen welke achternaam ze aan hun kinderen meegeven: die van de vader, van de moeder of een combinatie van beide. Uit cijfers die ik opvroeg bij de bevoegde minister, blijkt echter dat 92 procent van de gezinnen nog steeds de familienaam van de vader verkiest.
Van de 58.305 baby’s die in 2015 in Vlaanderen werden geboren, kregen er 53.710 de naam van de vader. Amper 4 procent koos voor de familienaam van de moeder. In meer dan de helft van de gevallen was dat echter omdat de identiteit van de vader niet bekend was. Nog eens 4% van de kinderen kreeg een dubbele achternaam.
Het nieuwe systeem heeft alleen maar probleem gecreëerd in plaats van opgelost. Deze cijfers tonen bovendien nogmaals aan dat er op dat vlak absoluut geen maatschappelijke vraag of nood bestond en dat deze problematische wetswijziging alleen maar werd ingegeven door de ideologische verdwazing van totaal wereldvreemde politici van de linkse en traditionele partijen. Het nieuwe systeem maakt de afstamming nodeloos complex en leidt tot echtelijke conflicten. Een terugkeer naar het oude systeem lijkt me dan ook aangewezen.