Vorig jaar werden welgeteld 43.433 bevelen om het grondgebied te verlaten (BGV) afgeleverd. Minder dan 20 procent van deze bevelen werd ook effectief uitgevoerd. Dat blijkt uit cijfers die ik bemachtigde bij het staatssecretariaat voor asiel en migratie.
Deze cijfers doorprikken de goednieuwsshow die staatssecretaris Francken afgelopen weekend de wereld instuurde over de vrijwillige terugkeer. Door het globale plaatje te verzwijgen, schetst de staatssecretaris een vertekend en zelfs foutief beeld van het Belgische en vooral lakse uitwijzingsbeleid.
Bijzonder veelzeggend is dat het in 23.812 gevallen ging om een BGV dat voor de eerste keer werd afgeleverd. De 19.621 andere BGV’s werden afgeleverd aan personen die eerder reeds een dergelijk bevel kregen – en dat vervolgens feestelijk aan hun laars lapten.
Zo mogelijk nog illustratiever voor het falende asielbeleid is het feit dat er van de 43.433 bevelen om het grondgebied te verlaten slechts 8.432 effectief werden voltrokken: 4.245 illegalen daarvan keerden gedwongen terug en amper 4.187 (intussen door de staatssecretaris bijgesteld tot 4.053) maakten gebruik van de begeleide vrijwillige terugkeer. Dat betekent concreet dat amper 19 procent van de opgepakte illegalen effectief het land werd uitgezet. In meer dan tachtig procent van de gevallen blijft het erbij dat betrokkenen een uitwijzingsbevel – ondertussen wereldwijd bekend als het Belgische vodje papier – in de hand gedrukt krijgen.
Bovendien blijkt dat de terugkeercijfers die N-VA-staatssecretaris Theo Francken met veel poeha wereldkundig maakte, sterk moeten gerelativeerd worden. Ze blijken immers ‘opgepimpt’ doordat de zogenaamde ‘terugdrijvingen aan de grens’ (in de praktijk gaat het meestal om mensen die door de luchtvaartpolitie werden belet het land binnen te komen) voor het gemak bij de gedwongen repatriëringen werden geteld. Op die manier zet Francken mensen ‘uit’ die nooit in het land zijn geweest. In totaal ging het vorig jaar om 1.649 gevallen, wat betekent dat het werkelijke aantal repatriëringen beduidend lager ligt dan de 10.081 waar Francken het eerder over had: in de praktijk werden slechts 8.432 illegalen al dan niet vrijwillig uit het land gezet.
Met een terugkeercijfer van amper 19 procent is van een trendbreuk in het asielbeleid absoluut geen sprake. Zolang de kans dat men een uitwijzingsbevel kan negeren vier keer groter is dan de kans op effectieve repatriëring, zal zich het bericht verspreiden dat België het land is waar men – eens voet aan wal gezet – ook kan blijven. Het spreekt voor zich dat bij ongewijzigd beleid het leger illegalen – vandaag goed voor 200.000 mensen – in onze steden nog verder zal aangroeien, en de N-VA vandaag organiseert wat ze gisteren bestreed: een volgende collectieve regularisatieronde.
