Vlaams, Vlaamser, Vlaamst klinken de 11 juli-toespraken. Daarbij wordt in alle talen gezwegen over de nakende staatsmisvorming en de nefaste B-H-V-akkoorden die deze week door de strot van de Vlaming zullen worden geduwd. Die gaan immers lijnrecht in tegen de wil van de kiezer. Nooit eerder genereert de Belgische constellatie een dergelijk pervers effect, wars van elk democratisch normbesef. Terwijl Vlaanderen massaal stemde voor meer Vlaamse autonomie wordt de artificiële Belgische constructie versterkt, krijgt Brussel een blanco cheque, worden de Brusselse Vlamingen geliquideerd en worden de Zes electoraal bij Brussel gevoegd. De drang naar zelfbestuur weerklonk nooit zo hard als bij de laatste stembusgang. Dat exact 710 jaar na de guldensporenslag die oude Vlaamse eis in de kiem wordt gesmoord, geeft aan dat dit wellicht de meest cynische 11-juli-viering ooit is.
Noch
tans waren de geesten rijp om de finale stap te zetten: de stap naar een zelfstandig en vrijgevochten Vlaanderen. Laat dat tevens onze 11 juli-boodschap aan de Vlaamse partijen zijn: overwin nu eindelijk uw koudwatervrees, hou op met kostbare tijd te verspelen aan een staatshervorming die opnieuw de kiemen van een volgend conflict in zich draagt, en bereid in het Vlaams Parlement de boedelscheiding voor.
Hoewel de enige nooduitgang voor Vlaanderen, onafhankelijkheid betekent, blijkt die andere federale oppositiepartij nog steeds voor de totaal achterhaalde weg van het Belgisch confederalisme te kiezen. Dat deze weg slechts kan bewandeld worden bij de gratie van de Franstaligen is denkwerk waar bepaalde politici zich duidelijk nog niet aan hebben gewaagd.
Het politiek signaal van de burger bood ons de kans om resoluut te gaan voor de opbouw van de Vlaamse republiek. Ver verwijderd van het compromis à la Belge dat maar één receptuur kent: Vlaanderen betaal , slik en zwijg. Het is de “verdienste” van CD&V, VLD SP.a en Groen dat ze het democratisch momentum van 2010 en 2011 voorbij hebben laten. Als signaal van respect naar de burger kan dat alvast tellen. Er lijkt op 11-juli dan ook meer reden voor een rouwstoet dan feestgedruis.
Net zoals mijn collega- Vlaams Belang-parlementsleden geef ik vandaag dan ook verstek geven op de traditionele 11-juli viering in het Brussels stadhuis. Eenvoudigweg omdat er momenteel niets te vieren valt.
De Dendermondse Vlaams Belang afdeling geeft vandaag aan iedereen die de Vlaamse vlag heeft uithangen een attentie: een flesje Vlaamse leeuwbier met bijhorende aftrekker, om te klinken op een strijdbare dag!