Vlaams Belang voerde vandaag actie bij de scheepsliften van Strépy om N-VA te herinneren aan een actie waarmee ze tien jaar geleden de transfers naar Wallonië aanklaagden. Bij vertrek in Brussel hield ik volgende toespraak:
Vandaag 6 januari 2015 is het dag op dag 10 jaar geleden dat de N-VA met een colonne Vlaamse bestelwagens met bijna 12 miljard nepeuro’s naar de Waalse scheepslift van Strépy-Thieu in Henegouwen trok om de miljardenstroom van Vlaanderen naar Wallonië aan te klagen.
10 jaar lang zat diezelfde N-VA in de regering maar de tranfers werden niet aangepakt. Geen verandering. Integendeel, alle studies tonen aan dat de tranfers ondertussen alleen maar zijn toegenomen.
Vandaag, 10 jaar later, zijn er dan ook geen 226 miljoen, maar 320 miljoen briefjes van 50 euro nodig om de gestegen transfers te symboliseren.
Vandaag, 10 jaar later, rijdt Vlaams Belang dan ook niet met 12 maar met 16 kleine vrachtwagens naar Strépy. 16 miljard aan jaarlijkse transfers, dit is 2700 euro per Vlaming per jaar. Genoeg is genoeg.
Vlaams Belang doet deze actie vandaag om de miljardentransfers opnieuw op de politieke agenda te plaatsen. Onze partij is de enige die dit consequent blijft doen. Want tot mijn grote spijt is de voorspelling van de lokale Waalse burgemeester Albert Tesain (van de fusiegemeente Le Roeulx) uitgekomen en ik citeer zijn reactie op de actie van De Wever Strépy in 2005:
,,Ach, die man. Ik ken hem niet, maar hij gebruikt dit soort acties als een trampoline om de media te halen. De dag dat hij minister is of een andere post krijgt, zal zijn toon wel milderen. Zo gaat dat nu eenmaal.” Inderdaad, zo gaat dat nu eenmaal bij machtspartijen. Wij moeten helaas vaststellen dat N-VA vandaag inderdaad loyaal uitvoert wat zij destijds bekampte. Meer nog: N-VA voert de zesde staatshervorming – die ze fel bekampte vanuit de oppositie – vlot mee uit en consolideert zo mee de miljardentransfers.
In deze moeilijk economische tijden is dat eigenlijk niet te snappen. In het licht van de (gecamoufleerde) belastingdrift en sociale afbraak is het onbegrijpelijk dat traditioneel politiek Vlaanderen de transfers niet op de politieke agenda plaatst.
Het wegwerken van een jaarlijkse transfer zou nochtans heel wat sociale onrust kunnen wegwerken. In plaats van alle besparingen, of moeten we het verkapte belastingen noemen, af te wentelen op de gewone burger, op de bevolking, zou men moeten beginnen met ambitie te tonen en op termijn de transfers af te bouwen en zelfs af te schaffen. De stelling dat de prioriteit nu dient te liggen bij het sociaaleconomische en niet bij het communautaire gaat aan deze miljardenoverdracht kennelijk voorbij. Want met die centen zou Vlaanderen zijn welvaart wel kunnen garanderen én een stevige sociale zekerheid financieren. Vlaanderen zou met die centen zijn loonkosthandicap kunnen wegwerken, zijn competitiviteit versterken en onze sociale verworvenheden behouden.
En laat er geen misverstanden over bestaan: Vlaams Belang is gewonnen voor solidariteit tussen Vlamingen en andere volkeren. Maar deze solidariteit moet altijd vrijwillig, doorzichtig, onderhandeld, efficiënt en liefst ook eindig zijn. Deze voorwaarden werden in België nooit vervuld. De geldstromen van Vlaanderen naar Wallonië zijn geautomatiseerd, afgedwongen en totaal ondoorzichtig. Ook van efficiëntie is geen sprake: een halve eeuw van massale Vlaamse geldstromen hebben Wallonië geen millimeter vooruit geholpen.
Of zoals Bart De Wever het 10 jaar geleden in Strépy verwoordde en ik citeer: “We zijn bereid solidair te zijn, maar op een transparante manier, en met garanties dat het geld goed wordt gebruikt. Want uiteindelijk is het niet het volume van de transfers, of de leugens over de omgekeerde solidariteit die de echte schande zijn. Wel dat met Vlaams geld een heel systeem in stand wordt gehouden.”
Hij had gelijk: België is één grote transfermachine die systematisch de welvaart van Vlaanderen afroomt en overhevelt naar Wallonië. Dat is al vele tientallen jaren het geval en kost ons bergen geld. Deze situatie is niet meer te verantwoorden, gelet op de huidige economische crisis, onze loonhandicap, de wachtlijsten in de Vlaamse zorg, noem maar op.
Het Vlaams Belang eist dan ook dat de bijzondere financieringswet wordt opgeheven. Wij willen een volledige fiscale autonomie voor Vlaanderen en Wallonië. En wij streven naar een volledige splitsing van de sociale zekerheid. De welvaartsoverdrachten naar Wallonië moeten stoppen!
De boodschap van Strépy blijft actueel. Vandaag rijdt Vlaams Belang opnieuw naar Strépy-Thieu, zonder Bart De Wever. Zijn partij regeert nu op het Vlaamse en het federale niveau mee, zonder Vlaams eisenpakket. Geen enkele communautaire passage in het federale en het Vlaamse regeerakkoord. Minstens 5 jaar communautaire stilstand. In tegenstelling tot eerdere Vlaamse regeerakkoorden waarin in een afbouw van de geldtransfers wordt voorzien, worden de tranfers in het regeerakkoord van minister-president Geert Bourgeois gewoon doodgezwegen. Dat was bij zijn voorgangers Peeters, Leterme en zelfs Dewael niet het geval… Het lijkt alsof de transfers taboe zijn geworden. Een reden te meer dat het Vlaams Belang ze opnieuw aan de politieke agenda wil plaatsen.
De N-VA-collonne is 10 jaar geleden ook op dit Barricadeplein vertrokken en reed daarbij eerst symbolisch langs de kantoren van de PS alvorens koers te zetten naar Strépy. Ik stel voor dat wij zodadelijk eerst symbolisch in de Koningsstraat passeren langs de kantoren van de N-VA om hun geheugen op te frissen.
http://youtu.be/PLkJgclsxuM?list=PL6CCB572959F3584B
