Enkele moslimaverenigingen protesteerden gisteren bij het kabinet van pensioenminister Bacquelaine (MR) om een einde te stellen aan de opsplitsing van weduwepensioenen voor vrouwen van Marokkaanse mannen met meerdere echtgenotes.
Hoewel de Belgische wetgeving uitdrukkelijk polygamie verbiedt, worden weduwepensioenen van polygame huwelijken toch uitbetaald door de dienst Pensioenen. Weliswaar opgesplitst. Concreet betekent dit dat wanneer een Marokkaanse man, die met twee of meerdere vrouwen huwde, overlijdt, zijn weduwepensioen opgesplitst nalaat aan zijn verschillende echtgenoten. De moslimaverenigingen eisen nu echter een volwaardig pensioen voor elke polygame echteling.
De angel zit bij een artikel (24§2) in het Marokkaans-Belgisch sociaalzekerheidsverdrag, waarin wordt bepaald dat het weduwepensioen, ingeval de gerechtigde met verschillende vrouwen is getrouwd, gelijk onder die vrouwen moet worden verdeeld. Begin vorig jaar ondervoreg ik hierover al zowel staatssecretaris Francken als minister Bacquelaine om dit middeleeuwse verdrag te heronderhandelen. Niettegenstaande Francken destijds – als oppositielid – dezelfde mening was toegedaan, weigerde hij bij zijn bezoek aan Marokko deze eis op tafel te leggen. Meer zelfs: hierover door mij ondervraagd hanteerde hij ongegeneerd de paraplu door de vraag door te schuiven naar zijn collega Bacquelaine. Pittig detail: in de vorige legislatuur ondervroeg Francken hierover staatssecretaris De Block, die toen zijn bevoegdheden beheerde.
Dat Francken vandaag via sociale media zijn ongenoegen uit over deze aberrante situatie, illustreert andermaal zijn mateloze hypocrisie. Hij lijkt wel een scheidsrechter die zichzelf een rode kaart geeft, maar toch op het veld blijft staan. N-VA zou beter vandaag de daad bij het woord voegen. Net als in andere dossiers kaart de N-VA telkens situaties aan die ze zelf actief in standhoudt. Op hun machiavellisme staat geen maat. Het verdragsartikel moet heronderhandeld worden. Polygamie moet bestraft worden, niet beloond.