Sinds de politiehervorming van 1998, toen de 19 Brusselse gemeentelijke politiekorpsen werden samengevoegd tot 6 politiezones, is het met de tweetaligheid van de politie in Brussel er systematisch op achteruitgegaan. Onder minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon, in naam nochtans Vlaams-nationalist, had men gehoopt dat daar verandering in zou komen, maar helaas is dat niet het geval en bereikt de tweetaligheid van de Brusselse politie in 2017 een absoluut dieptepunt.
Dat blijkt uit het antwoord dat Jambon op mijn vraag heeft gegeven. Op 1 januari 2017 blijkt immers dat slechts 63% van de Brusselse politiemensen tweetalig is. Dat is nog maar eens 1% minder dan op 1 januari 2015 (cijfers voor 2016 zijn niet bekend). Tien jaar tevoren bedroeg de tweetaligheidsgraad nog 70,6%.
Opmerkelijk is het grote verschil tussen de Nederlandstalige en de Franstalige politieambtenaren. Bij de Vlamingen is niet minder dan 94% van hen tweetalig; bij de Franstaligen is dat slechts 46,5%. Aangezien de Franstaligen ongeveer twee derden van het korps uitmaken, komt dat erop neer dat de Franstaligen slechts 2% kans lopen om met een Fransonkundige Vlaamse politieman te doen te hebben, terwijl de Vlamingen in Brussel 35% kans hebben om met een Nederlandsonkundige Franstalige politieambtenaar te doen te hebben. Dat is België ten voeten uit.
Zoals al zijn voorgangers speelt Jambon het verzekeren van de veiligheid uit om het gebrek aan tweetaligheid van de Brusselse politieambtenaren te vergoelijken en daar niet tegen op te treden. Maar is het dan veilig te noemen wanneer Brusselse agenten zich niet verstaanbaar kunnen maken naar de Vlamingen toe, bijvoorbeeld in gevaarlijke situaties? Als u het mij vraagt niet en diverse voorvallen hebben dat alvast al meermaals aangetoond. Net zoals op tal van andere vlakken, zoals bij de post, de ziekenhuizen en de gemeentebesturen, worden de Vlamingen in Brussel nog altijd als tweederangsburgers behandeld. Wat de politie betreft bestaat er nochtans een oplossing om én de veiligheid én de tweetaligheid te verzekeren: neem veel meer Nederlandstalige politieambtenaren in dienst, want die zijn, zoals de cijfers aantonen, ten minste tweetalig. Wettelijk is dat overigens geen enkel probleem, vermits tot 75% van de aanwervingen tot éénzelfde taalgroep mogen behoren. Momenteel bedraagt het aantal Vlamingen bij de Brusselse politie slechts 34%, er is dus nog een ruime marge om meer Vlamingen aan te werven. Dat Jambon daar dus eens werk van maakt om dit probleem op te lossen in plaats van van het probleem weg te kijken.