Vlaams Belang: 40 jaar richtinggevend

Vandaag vond met een 2.000-tal aanwezig het partijfeest plaats waarbij het 40-jarig bestaan van onze partij gevierd werd.

Hieronder kan u mijn toespraak van deze namiddag lezen. Het videoverslag en foto’s volgen dra

 

 

Vrienden,

Als het Vlaams Belang nog niet bestond zouden we haar moeten uitvinden! Vandaag nog!

Indien onze partij niet was opgericht ten tijde van het Egmont-pact dan hadden we ze vandaag zeker moeten oprichten. De Volksunie had destijds in ruil voor regeringsdeelname tenminste nog iéts binnengehaald voor Vlaanderen. Na de grote verkiezingsoverwinning van N-Va werd voor het eerst sinds decennia geen enkele stap richting Vlaamse autonomie gezet. Ondanks alle stoere beloftes werd het communautaire volledig onder de mat van hun ministeriële limousines geveegd.

De N-VA legt zichzelf een zwijgplicht op over hetgeen haar corebusiness zou moeten zijn. De N-VA heeft zelf de nodige communautaire spanning volledig weggevaagd. En Bart De Wever? Die doet het oprecht streven naar onafhankelijkheid af als chaos, die ziet de Vlaamse Beweging als een bedreiging die best ophoudt te bestaan, die wil geen communautaire campagnes voeren en wil in 2019 gewoon verder doen met de regering Michel. Wel, de N-VA en Bart De Wever op kop overtuigen mij er elke dag van dat wij verder en verbetener dan ooit onze nationalistische strijd moeten voeren.

Een indrukwekkende nationalistische strijd wordt vandaag ook in Catalonië gevoerd. Uit angst voor de democratie wendt Spanje de grove middelen aan om toch maar te vermijden dat het Catalaanse volk vandaag zijn democratische stem over zelfbeschikking kan uitbrengen. Men gebruikt daarbij alle mogelijke repressiemiddelen. Aanhoudingen, opsluitingen, inbeslagnames…

Heeft u reacties gehoord vanuit de EU over democratie, vrijheden en mensenrechten? Dit zouden ze eens in Polen of Hongarije moeten proberen, Juncker en Verhofstadt zouden nogal roepen en tieren, met het schuim op de lippen, maar tegen Spanje blijft het muisstil. Ook vanuit deze regering, die nochtans altijd graag de eerste van de klas is om het geweten van de wereld te spelen, blijft het oorverdovend stil.

Terwijl NVA-parlementsleden met Catalaanse vlagjes de nationalist uithangen op sociale media, is de NVA-regering over Catalonië zo passief als een konijn voor een lichtbak. Vice-premier Jambon, die vorig jaar nog stoer verklaarde dat Catalonië voor zijn partij een regeringscrisis waard was, weigert nu te antwoorden op vragen terzake en loopt zelfs de zaal uit als ik er een vraag over stel… Echt waar, dames en heren: Weglopen als een bange kleuter.

Kent u Elias Canetti? Die won ooit nog – in mijn geboortejaar, dus nog niet zo lang geleden – de Nobelprijs voor literatuur. Wel, die man schreef destijds dat je pas echt laf bent en pas echt laf mag genoemd worden wanneer je bang bent voor je eigen herinneringen. Ik zou zeggen: leg uw atoma-schriftjes opzij en ga Canetti eens lezen, meneer Jambon. U kan er veel van leren.

Als ik zulke lafbekken, zulke angsthazen, zulke schijtlaarzen als de N-VA’ers bezig zie, dan overtuigt mij dat ervan dat wij verder en verbetener dan ooit onze nationalistische strijd moeten voeren.

Een rechtlijnige onafhankelijkheidspartij in Vlaanderen is nodig.

Is er vandaag ook geen rechtse oppositie nodig tegen een regering die een fiscaal systeem in stand houdt dat uitgevonden lijkt door Markies de Sade, een meesterbrein in sadisme? Het telkens opnieuw uitstellen van begrotingsevenwichten en de torenhoge overheidsschuld doet onze toekomst aan een zijden draadje hangen. Dit is het zwaard van Damocles voor onze kinderen en kleinkinderen.  Als deze regering er maar niet in slaagt om de vennootschapsbelasting structureel te verlagen, en zelfs de ecocheques niet afgeschaft krijgt, dan overtuigt dat ons ervan dat wij verder en verbetener dan ooit onze sociaal-economische strijd moeten voeren.

En is er dan geen rechtse oppositie nodig tegen een regering die een beleid voert van straffeloosheid? Besparingen primeren op veiligheid. De gevangenissen worden ontvolkt door kleine misdrijven niet meer te bestraffen en door van die lachwekkende enkelbandjes de regel te maken. Sinds juni wordt aan een 300-tal criminelen die veroordeeld werden tot een gevangenisstraf van 3 tot 10 jaar zelfs toegestaan om een weekje brommen in het gevang af te wisselen met een weekje vrij rondlopen en dat week in, week uit, maanden aan een stuk. Zonder enige controle tijdens de weekjes verlof die volledig meetellen voor het uitzitten van de “straf”. Als we zulke waanzin vaststellen, dan overtuigt ons dat ervan dat wij verder en verbetener dan ooit onze strijd voor veiligheid moeten voeren.

En is er soms geen rechtse oppositie nodig tegen het asiel- en migratiebeleid van deze regering? De verderzetting van Merkels wir-schaffen-das-beleid. Een beleid waarbij de instroom totaal niet in verhouding staat tot de uitstroom. Een beleid waarbij het aantal aanvragen voor gezinshereniging door asielzoekers vorig jaar steeg met 75 procent. Een beleid waarbij vorig jaar niet minder dan 41.459 vreemdelingen een Belgische identiteitskaart kregen, een stijging van liefst 58 procent in vergelijking met het jaar voordien en meteen het hoogste aantal sinds 2002. Als we vaststellen hoe gruwelijk vaak de bevelen om het grondgebied te verlaten vodjes papier zonder gevolg blijven, dat elk actief opsporingsbeleid van illegalen ontbreekt en er amper grenscontroles komen, dan overtuigt ons dat ervan dat wij verder en verbetener dan ooit onze nationalistische en rechtse strijd moeten voeren.

Een alternatief is nodig. Want deze regering is een skeuomorf. Jaja, een skeuomorf! En een skeuomorf, beste vrienden, dat is iets wat functioneel lijkt en een herkenbare vorm heeft, zoals bijvoorbeeld nepzakken in kledij. Het ziet er nuttig uit, maar het dient nergens toe.

Vrienden,

Naar het schijnt is voor veel mannen en vrouwen het bereiken van de 40-jarige leeftijd een psychologische mijlpaal. Ik kan u verzekeren dat voor onze partij, het bereiken van de zogenaamde ‘middelbare leeftijd’ geen begin zal zijn van een midlife crisis. Integendeel, met ons 40 jaar zien we er trouwens heel aantrekkelijk en goed uit. Beter dan de Christen-democraten die er met hun 133 jaar echt hun leeftijd uitzien. Net zoals de sossen met hun 140 jaar. Of de liberalen met hun 173 jaar. Of België met haar 187 jaar.

Het Vlaams Belang zal het nooit opgeven om de waarheid te blijven verkondigen. Ook al is die waarheid nu eenmaal niet politiek-correct. Ook al is die waarheid niet wat de media willen brengen. In tegenstelling tot de talrijke collega’s die zedig zullen zwijgen omwille van de federale regeringsloyauteit, in tegenstelling tot de kudde klapvee van applausmeester Peter De Roover, zal het Vlaams Belang al haar beschikbare middelen aanwenden om het communautaire vuur op te poken. Wij zullen de vinger op de wonde blijven leggen. Wij zullen de druk blijven opvoeren bij de bevoegde ministers om woorden eindelijk om te zetten in daden. Wij zullen de luis in de pels zijn van de establishmentspartijen. Met een radicale rechtlijnigheid die steeds het Vlaams Blok, Vlaams Belang heeft gekenmerkt, zullen wij blijven doorgaan.

Alleen met de oplossingen die wij voorstellen kan men voor echte en nodige verandering zorgen.

Wij zijn de enigen die de problemen bij naam durven noemen. Tegen de stroom in. Al 40 jaar. En zolang het nodig is, ook al is dat nog eens 40 jaar.