Samen met zijn federale collega Koen Geens (CD&V) overlegde minister van binnenlandse zaken en veiligheid Jan Jambon (N-VA) met de conferentie van 19 Brusselse burgemeesters over veiligheid. Van de noodzakelijke fusie van de Brusselse politiezones is na deze vergadering nog steeds geen sprake.
Het is intussen zelfs zover gekomen dat Jan Jambon de noodzakelijke fusie van de zes Brusselse politiezones eigenhandig tegenhoudt. Na het vergadermoment met de 19 Brusselse burgemeesters stelde hij niet van plan te zijn de Vlaamse eis door te drukken. “Zolang daar geen draagvlak voor is, zou de situatie nog explosiever worden omdat er dan langs alle kanten stokken in de wielen kunnen worden gestoken”, lichtte hij zijn lakse houding toe. Dat er bij de Brusselse bevolking, zowel Nederlands- als Franstalig, wél een draagvlak is voor de fusie, negeert hij gemakshalve.
Bovendien is het niemand ontgaan dat de situatie in Brussel reeds explosief is. Dat een ééngemaakte politiezone de problemen niet van de ene op de andere dag zou oplossen, is uiteraard vanzelfsprekend. Een eengemaakte politiezone zou er echter wel voor zorgen dat de bestaande problematiek véél efficiënter zou kunnen worden aangepakt. De invoer hiervan is dan ook gewoon een kwestie van gezond verstand. In navolging van het Vlaams Belang geven alle andere Vlaamse partijen dan ook aan hiervoor gewonnen te zijn. Een meerderheid van Vlamingen zou dus gewoon zijn politieke macht kunnen instrumentaliseren om deze noodzakelijke hervorming in te voeren.
Opvallend is bovendien dat de N-VA bij monde van Johan Van den Driessche recent aangaf “in 2019 niet in een Brusselse regering te stappen zonder fusie van de politiezones”. Een opmerkelijke stelling, aangezien partijgenoot Jambon die nu de sleutel in handen heeft om de fusie door te duwen dit uitdrukkelijk niet doet.
Het draagvlaknationalisme van de N-VA is blijkbaar al zover geëvolueerd dat men ook op zoek gaat naar een draagvlak bij de partijen van over de taalgrens heen. Van de noodzakelijke fusie zal dus, als het van de N-VA afhangt, niets in huis komen. Kortom: de N-VA heeft zich binnen de regering Michel andermaal ontpopt tot een leeuw zonder tanden.