In 2017 werd door de federale regering 62,5 miljoen euro uitgegeven voor dringende medische hulp aan illegalen. Dat is 8,4% meer dan het voorgaande jaar. Ook het aantal personen dat hiervan gebruik maakte is gestegen, zij het ‘slechts’ met 1,5%. Dat blijkt uit cijfers die minister van Maatschappelijke Integratie Ducarme aan mij ter beschikking stelde.
De cijfers maken ook duidelijk dat er de jongste jaren tevens effectief sprake is van een explosie van dringende medische hulp aan illegalen. In de periode 2012-2014 (regering-Di Rupo) werd daarvoor op jaarbasis gemiddeld 44.446.654 euro uitgegeven en betrof het jaarlijks gemiddeld 18.247 illegalen. Onder de regering-Michel zijn die aantallen fors gestegen. In 2015-2017 bedroeg de jaarlijkse gemiddelde uitgave hiervoor 57.547.414 euro, of een stijging met 29,5% ten opzichte van de regering-Di Rupo. Ook het gemiddeld aantal personen steeg naar 21.553 illegalen op jaarbasis, of een toename met 18,1% ten opzichte van de regering-Di Rupo.
Wij betwisten niet dat iemand die hier illegaal verblijft en dringende medische hulp nodig heeft, die ook dient te krijgen. Waar het ons om gaat is dat deze personen hier feitelijk niet zouden mogen zijn. Hoeveel illegalen dit land telt, weet niemand, maar we mogen aannemen dat de cijfers in verband met dringende medische hulp een graadmeter vormen voor de tendensen die zich op dat vlak voordoen. En dan is de trend toch wel overduidelijk: met deze regering kwam er op dat vlak geen ommekeer, integendeel, het ging van kwaad naar veel erger. Het aantal illegalen in dit land is onder de regering-Michel fors gestegen. Dat verbaast eigenlijk niet, want het uitwijzingsbeleid van Theo Francken is werkelijk een ramp, zoals we ook uit andere gegevens intussen weten. Ik kan hem en zijn regering dan ook alleen maar oproepen om op dat vlak het beleid drastisch om te gooien. Verdubbel minstens op zeer korte termijn het aantal opvangplaatsen in de gesloten centra en maak eindelijk eens werk van het verwijderen van wie hier geen verblijfsrecht heeft in plaats van hen een ‘bevel om het grondgebied te verlaten’ te geven waar ze toch geen gevolg aan geven.