Een massa volk en heel veel enthousiasme op de slotmeeting van het Vlaams Belang in Antwerpen vandaag.
Hieronder kan u mijn toespraak lezen:
Welkom in Antwerpen! De stad van Silvius Brabo, van Pieter Paul Rubens en van Corneel van Oosterweel!
Vrienden,
Ik ben blij dit enthousiasme te zien. Een enthousiasme dat ik trouwens al vele maanden voel. Of het nu op nieuwjaarsrecepties was, eetfestijnen of andere partijbijeenkomsten. Het maakt een mens zegezeker! Ik weet wel, we mogen het vel van de beer hier vandaag nog niet verkopen, maar ik kijk echt al uit naar de verkiezingsavond! Ik heb er vertrouwen in!
Vijf jaar geleden, toen de mensen misleid waren geweest door de kracht van een verandering die er nooit is gekomen, was dat gevoel toch anders. Ik herinner mij die verkiezingsavond nog goed. Opeens kreeg ik van tegenstanders vragen als “Is het Vlaams Belang dood en begraven? Stop je er niet mee?” Rare vragen eigenlijk… Ondanks de nederlaag hadden we in elk parlement, ook het Europese, nog verkozenen! Het waren vragen die de Groenen een verkiezing voordien niet kregen, toen ze na hun rampzalige en lachwekkende regeringsdeelname door de kiezers uitgekotst waren en nergens nog een verkozene hadden.
Heren en dames tegenstanders. Uw vragen sloegen nergens op, u hebt op een graf staan dansen dat nog leeg was. Afspraak op 26 mei!
Laat mij van de gelegenheid gebruik maken om uit de grond van mijn hart de getrouwen van 2014 te bedanken. Ze hebben vijf lange jaren, met de kracht van onze overtuiging, doorgezet en hard gewerkt. Zij hebben het bewijs geleverd dat de echte doeners bij ons zitten!
Vrienden,
Als men mij vraagt: “Het komt uit Zweden en er ontbreken een paar vijzen”, dan denk ik sinds dit jaar niet meer aan een meubel van Ikea, maar aan Greta Thunberg: een raar meisje zonder enige expertise, waarvan men u probeert wijs te maken dat ze gewoon geboren is als de Messias van het heelal.
Als u de berichtgeving mag geloven is ze bijna zo foutloos, heilig en ingoed als een allochtoon in een soapserie op de Vlaamse TV. Men bericht zelfs dat zij met het blote oog CO2 kan zien. De media hebben haar al heilig verklaard. Het mirakel hebben we nu ook al, nu enkel nog wachten op het Vaticaan.
Is dat allemaal nog normaal?
Is het normaal dat jonge mensen van 30 jaar in dit land alleen maar geleefd hebben in een situatie van uitsluiting en cordon sanitaire? Zij hebben nooit in een democratie kunnen leven.
Of is het soms normaal dat in Brussel, de hoofdstad van Europa, stopplaatsen van bussen verlegd worden, weg van een treinstation omdat het al twee jaar lang bezet wordt door zogenaamde “transmigranten” ?
Is het soms normaal dat de mensen van poetsdiensten in datzelfde station Brussel-Noord anno 2019 gevaccineerd moeten worden en ingepakt in een soort van astronautenpakken hun job moeten uitvoeren om te zorgen dat ze geen TBC, malaria of schurft krijgen?
Is het dan zo normaal dat bijna de helft van de leeflonen in dit land naar niet-Belgen gaat? Alsof dat allemaal zo betaalbaar is als de 24mm frontlaminaat uit een gekende fabriek in Roeselare.
Of is het misschien normaal dat de politicus die in dit land het meeste mensen op straat krijgt, 25.000, Tayyip Erdogan is, de ‘democraat’ van Istanbul?
Moeten we het normaal vinden dat een Palestijn die uitgezet had moeten worden in een asielcentrum in Broechem een moord pleegt op een 9-jarig jongetje terwijl hij niet meer in het land had mogen zijn?
Ik weiger dit normaal te vinden, ik vind dit een schande!
En zo komen we bij die andere schande: Justitie
Antwerpen is niet enkel de stad van Corneel van Oosterweel, maar helaas ook de stad van Steve Bakelmans.
Het crapuul dat hier nu al twintig jaar zo goed als ongestraft misdaden kan plegen. Inbraken, autodiefstallen, drugsfeiten, verkrachtingen… En begin deze maand ook nog die vreselijke moord op de onschuldige studente Julie Van Espen! Dat hij al jaren vrij kon rondlopen, kwam gewoon omdat het Hof van Beroep onderbemand was.
Nog geen jaar geleden schoot een geradicaliseerde gek in Luik twee agentes en een student dood. Media en gerecht zijn waarschijnlijk nog steeds ijverig op zoek naar zijn motieven, maar onder het schieten riep hij meermaals “Allahu Akbar”.
Net als Bakelmans kon ook hij vrij rondlopen. Hoewel hij in de gevangenis geradicaliseerd was en gelinkt werd aan terreurnetwerken. Zijn straffen hoefde hij niet uit te zitten. Integendeel, hij was voor een dertiende keer met penitentiair verlof en had ook al elf uitgaansvergunningen gekregen. Dat hij daarbij meermaals de uitgaansvoorwaarden schond, mocht vanzelfsprekend zijn nieuwe verlof niet in de weg staan.
In beide perfect vermijdbare gevallen hebben wij, als enigen, het ontslag van de verantwoordelijke minister, Koen Geens, geëist. Net zoals we dat ook gedaan hebben na de aanslagen van maart 2016. Ik vind dat vanzelfsprekend. Het is veelzeggend dat ministers die zo’n verpletterende verantwoordelijkheden dragen gewoon niet uit zichzelf aftreden. Zonder dat het gevraagd moet worden. Het toont enkel een groot ministerieel gebrek aan fatsoen, inlevingsvermogen, eergevoel en respect.
Telkens als de laksheid binnen justitie leidt tot dit logische, bloedige gevolg, reageren de machtspartijen op een voorspelbare manier. Gladde glipper Geens voorop. Het mag politiek niet misbruikt worden; we moeten de kalmte en de sereniteit bewaren; het is te vroeg voor conclusies; het is onbegrijpelijk… Dat soort dingen. En voor de rest is men nog een beetje geschokt, verbijsterd en aangeslagen en daarmee moeten de nabestaanden het maar doen.
Het beleid veroorzaakt rampen, en wanneer een ramp zich dan voordoet, mogen we er enkel over zwijgen. Mogen we enkel ingetogen zijn. Telkens verschuilt men zich dus gewoon achter de harde feiten. Zolang de waarheid maar niet gezegd wordt. Zolang de oorzaken van de bloedbaden maar niet bij naam genoemd worden. Zwijgen is de boodschap! Christus deed in zijn tijd de stommen spreken, tsjeven als Geens doen tegenwoordig de sprekenden zwijgen.
Voormalig Vlaams-nationalist Jan Jambon vond het na de moord op Julie Van Espen zelfs “laag bij de gronds” dat wij vonden dat Geens mocht ophoepelen… Neen, mijnheer Jambon, en neen mijnheer Geens. Het is laag bij de gronds, wraakroepend en zelfs misdadig om te blijven zwijgen en de zaken verder te laten verrotten.
Het beleid van Justitieminister Geens toonde vanaf zijn aantreden in 2014 slechts één rode draad: bezuinigen! En hier en daar zijn er in de marge nuttige besparingen geweest, zeker wat administratie en informatisering betrof. Die hebben we ook gesteund… Maar wat voor ons absoluut niet door de beugel kan was dat de veiligheid op straat moest inboeten als gevolg van die besparingsdrift van Geens.
De uil van Minerva is niet neergedaald over het departement justitie, het was huilen met de pet op! Zware criminelen kwamen na een derde van hun gevangenisstraf vrij; onhandelbare gedetineerden – herinner u Farid Le Fou zaliger – kregen een schadevergoeding wanneer ze in de gevangenis zogenaamd onheus behandeld werden; gevangenisstraffen onder de drie jaar werden niet uitgevoerd; procedurefouten deden gangsters vrijuit gaan; wie de middelen had, kon in veel gevallen probleemloos zijn proces afkopen; buitenlandse dievenbendes hadden vrij spel door het gebrek aan internationale samenwerking… Het beleid van Geens was een geschenk voor criminelen uit de hele wereld. Een zachte aanpak van criminaliteit, en haast nergens ter wereld is die zo zacht als in dit land, levert enkel harde criminaliteit op. Geens beloofde in 2014 een nieuw Strafwetboek. Dat is er niet gekomen. Maar we hebben een blunderboek gekregen.
Voor het Vlaams Belang is het echter duidelijk! Criminelen moeten sneller en efficiënter bestraft; straffen moeten echt worden uitgevoerd; Daarom moet de gevangeniscapaciteit worden uitgebreid, en moeten veemdelingen – toch goed voor 45% van de gevangenispopulatie, dubbele nationaliteiten niet eens meegerekend – hun straf uitzitten in hun land van herkomst.
Maar het zal uiteindelijk de hele organisatie van Justitie zijn die anders moet. Justitieminister Geens was de zoveelste in een rij sukkelaars die enkel hebben kunnen aantonen dat een Belgische Justitie niet werkt. De verschillen in opvattingen tussen de Vlaamse en de Waalse partijen zijn te groot. Over alle onderdelen van Justitie. Of het nu gaat over bijvoorbeeld de aanpak van jeugdcriminaliteit of over de magistratenopleiding. Al jarenlang eist Vlaams Belang daarom dat Vlaanderen autonoom zou worden op het vlak van Justitie. Een eigen Vlaamse Justitie.
Vrienden,
Het streven naar maximale autonomie voor Vlaanderen is legitiem. Het is de logica zelve, maar toch beheerst het in Vlaanderen niet de actuele politieke agenda. Integendeel, de Vlaamsgezinden zijn verder dan ooit van huis.
Atomaschriftjes blijken niet te bestaan. De regering keurde gisteren geen enkel communautair artikel van de Grondwet voor herziening vatbaar. De diepvries blijft dus nog vijf jaar langer dicht. 10 jaar communautaire stilstand. 10 jaar, dat betekent meer dan 80 miljard euro dat Vlaanderen aan transfers in bodemloze Waalse putten blijft pompen.
Het is ondertussen voor iedereen met gezond verstand duidelijk dat het niet kan lukken met een participatiestrategie, waarbij de macht van de ministerposten niet gebruikt in het voordeel van de Vlamingen. Erger nog. Het gevoerde beleid doet afbreuk aan de verworven rechten van de Vlamingen: taalrapporten zijn horrorboeken geworden, het Protocol van Londen werd geratificeerd zodat octrooien nog enkel in het Frans, Engels en Duits worden opgesteld. Voor het Nederlands is er geen plaats meer. En als absoluut dieptepunt werd de taalwetgeving in gerechtszaken uitgehold. Dit was een monument dat Vlamingen moeizaam hebben verkregen. De regering-Michel, met de N-VA, heeft het monument tot de laatste steen gesloopt.
Door de communautaire corebusiness onder de mat te vegen heeft N-VA niet alleen het nodige draagvlak, waar wij jarenlang zorgvuldig aan bouwden, weggeblazen, door haar bestuursdeelname heeft de N-VA België gelegitimeerd bij de publieke opinie.
Zo werd de ideale omgeving gecreëerd voor de verspreiding van het gevaarlijke Calvonellavirus. Wie lijdt aan het Calvonellavirus heeft een irrationale en agressieve drang tot herfederaliseren. En deze vieze ziekte verspreidt zich snel. Ook de Open VLD van de ondertussen besmet geraakte Gwendolyn Rutten wil herfederaliseren.
Gewichtigdoener Gwendolyn Rutten. Ze doet me altijd denken aan ‘Miracle Mike’. Dit vraagt enige verduidelijking omdat niemand ‘Miracle Mike’ nog kent.
‘Miracle Mike’ was eind de jaren ’40 een beroemdheid in de Verenigde Staten. Het was een haan uit Colorado die in 1945 door zijn eigenaar, Lloyd Olsen, onthoofd werd. Om er coque au vin van te maken. Eén oor en een deel hersenstam bleven wonderwel intact, waardoor Mike het overleefde. Het is bekend dat kippen na te zijn onthoofd nog heel even kunnen rondlopen, maar Mike bleef daadwerkelijk verder rondhuppelen. Jarenlang.
Zijn baasje bleef dan maar voor Mike zorgen en voederde hem. Hij toerde met Mike langs de westkust van de Verenigde Staten. Voor 25 cent was dit wonder der natuur te bezichtigen. Op het hoogtepunt van zijn populariteit bracht ‘Miracle Mike’ zo’n 4500 dollar per maand op – destijds een grote som geld. In zijn geboortedorp wordt trouwens nog steeds jaarlijks een ‘Mike the Headless Chicken Day’ gehouden ter ere van zijn beroemdste inwoner.
Vroeger moest er betaald worden om een kip zonder kop te zien, vandaag worden ze gratis opgevoerd in kranten, radio en TV en zijn ze zelfs kandidaat-premier.
Vrienden,
Vlaanderen heeft opnieuw nood aan leiders met durf en moed. Leiders die de geijkte paden verlaten. Niet aan kippen zonder kop of aan Belgische kandidaat-premiers die op 21 juli op de eerste rij gaan zitten, voor wie de stoere communautaire communicatie niet meer is dan een doorzichtige marketingstrategie.
Neen vrienden, Vlaanderen heeft nood aan een verrassingsmoment, een trendbreuk, een totale ommekeer. 26 mei kan dat kantelpunt zijn.
U zal op 26 mei aan de juiste kant van de geschiedenis staan!
Daarom
Stem op 26 mei voor vrijheid en rechtvaardigheid
Stem voor eerst onze mensen
Stem voor het enige efficiënte middel tegen het Calvonellavirus
Stem met strijdlust, met rechtlijnigheid en met uw leeuwenhart.
Stem voor de partij die van haar inzet haar naam heeft gemaakt: Vlaams Belang!