De Kamer van Volksvertegenwoordigers wil het voorstel van het Vlaams Belang om voor eens en altijd te komen tot een correcte (financiële) regeling voor langdurig zieke parlementsleden duidelijk naar de Griekse Kalenden verwijzen. “Blijkbaar vinden de traditionele machtspartijen het nog steeds bijzonder moeilijk om een einde te maken aan de misbruiken door hun eigen volksvertegenwoordigers” zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas.
Reeds op 22 september 2021 richtte Pas een schrijven aan Kamervoorzitster Eliane Tillieux (PS) met de vraag om op de Conferentie van Voorzitters (of het Bureau) van de Kamer een voorstel te agenderen waarbij zieke parlementsleden, net als ‘gewone’ werknemers, na 30 dagen afwezigheid zouden terugvallen op 60 procent van hun wedde. “Momenteel bestaat zo’n regeling in de Kamer van Volksvertegenwoordigers niet”, aldus Pas, “terwijl in het Vlaams Parlement wel een dergelijke regeling werd ingevoerd naar aanleiding van het schaamteloze en wellicht frauduleuze misbruik van het systeem door Sihame El Kouakibi.”
“Nieuwe politieke cultuur? Zolang er maar niet aan de eigen privileges van de parlementsleden geraakt wordt”
Meer dan vijf maanden later werd het voorstel van het Vlaams Belang nog steeds niet besproken. “Alle andere partijen werden door de Kamervoorzitster uitgenodigd om zelf ook voorstellen ter zake naar voren te schuiven, maar behalve de communistische PTB ging geen enkele andere partij daar op in”, vervolgt Pas. “Ofwel interesseren de misbruiken hen niet, ofwel kan hun stilzwijgen verklaard worden door de wil om de misbruiken wetens en willens verder in stand houden.”
Op 23 februari drong Pas in het Bureau van de Kamer opnieuw vruchteloos aan op de snelle behandeling van haar voorstel. “Ons voorstel inzake de beperking van het ziekteverlof van parlementsleden werd in het Bureau vandaag geëvacueerd naar de conferentie van alle parlementsvoorzitters, ’in een poging om tot een gelijke regeling te komen in alle parlementen’. Maar die conferentie komt pas samen in… april”, besluit Pas. “Het is dan ook zonneklaar dat de meeste partijen gewoon niet willen raken aan hun eigen privileges. Qua nieuwe politieke cultuur kan dit weer tellen.”