Hadja Lahbib: “onverkozen minister, maar gezagsgetrouwe journalist”

De Franstalige liberalen van MR hebben aangekondigd dat RTBF-journaliste Hadja Lahbib Sophie Wilmès zal vervangen als minister van Buitenlandse Zaken in de federale regering. “Nog maar enkele weken na de benoeming van Nicole De Moor is dit weeral een zoveelste onverkozen politicus die zijn opwachting maakt in de Vivaldi-regering”, zegt Barbara Pas, de fractieleider van het Vlaams Belang in de Kamer. “Bovendien bevestigt deze benoeming nog maar eens de innige band tussen de media en de traditionele politieke partijen.”

Na de aankondiging van Sophie Wilmès (MR) gisteren – dat ze omwille van de ziekte van haar echtgenoot definitief haar ontslag indient als federaal vicepremier en minister van Buitenlandse Zaken – moest haar partij noodgedwongen op zoek naar een vervanging. Hoewel de Brusselse Alexia Bertrand de gedoodverfde favoriet was om haar op te volgen, koos de MR enigszins verrassend voor de in Vlaanderen totaal onbekende Hadja Lahbib. Zij is een 52-jarige journaliste bij de RTBF die nog nooit eerder deelnam aan verkiezingen.

“De benoeming van Lahbib als minister van Buitenlandse Zaken is toch wel een verrassing te noemen en toont nog maar eens dat kennis en ervaring in de Vivaldi-regering minder van tel zijn dan andere zaken”, zegt Barbara Pas. “Door niet voor Alexia Bertrand te opteren, is er gelukkig wel afgestapt van de Belgische traditie om de hoogste diplomatieke post in dit land over te laten aan Franstalige bourgeoisie.”

“Gezagsgetrouwe journalisten worden in dit land schijnbaar makkelijker minister dan Vlaamse stemmenkanonnen”

Het Vlaams Belang hekelt evenwel de benoeming van de zoveelste excellentie in de Vivaldi-regering die niet verkozen is. “De Bleeker, Verlinden, Vandenbroucke en De Moor raakten dan wel niet verkozen, Lahjib heeft zelfs nog nooit eerder deelgenomen aan verkiezingen”, zegt Pas. “Zelfs dat minimum aan democratisch fatsoen wordt met deze benoeming niet gehaald. Laten we bovendien niet vergeten dat deze regering geen meerderheid heeft in Vlaanderen.”

Naast het totale gebrek aan ervaring en democratische reflex bij deze benoeming heeft Pas ook problemen met de makkelijke overstap van de media naar de politiek. “Het bevestigt nog maar eens het beeld van de innige relatie tussen de media en de traditionele machtspartijen in dit land. Wie hier geen probleem in ziet, kan en mag zichzelf niet een democraat noemen.”