Alpenland, geen apenland

Zelden heeft Zwitserland in onze contreien voor zoveel nieuws en opwinding gezorgd als de voorbije weken. Politici staken een waarschuwende vinger op of spraken regelrechte schande. Stond het tot de tanden bewapende, acht miljoen zielen tellende, Zwitserse volk klaar om half Europa onder de voet te lopen? Werd de regering er door een staatsgreep van de macht verdreven? Neen, wat zich in de Alpenrepubliek afspeelde, was erger dan dat. Op 9 februari kregen de Zwitsers namelijk de gelegenheid om zich in een referendum vrijelijk uit te spreken over het immigratiebeleid in hun land. Stel u voor!

Uw dienaar ondervroeg minister van Buitenlandse Zaken Reynders over zijn reacties hierop:

Barbara Pas (VB): Mijnheer de voorzitter, mijnheer de minister, ondanks waarschuwingen van de Europese Unie dat ongewenst stemgedrag negatieve gevolgen zou hebben en ondanks alle dreigementen, heeft een meerderheid van het Zwitserse volk zich voorbije zondag voor een inperking van de massa-immigratie van de Europese Unie uitgesproken.

Het Alpenland is, in tegenstelling tot dit apenland, een democratie waarin via referenda de burger zijn mening kan geven. Wij hebben die kans helaas niet. Zoveel democratie kan België niet aan.

Ik ben er echter van overtuigd dat het resultaat in België hetzelfde zou zijn geweest. De Zwitsers stellen immers terecht dat de massa-immigratie het sociale weefsel in gevaar brengt. Ik ben dan ook verheugd over het resultaat van het referendum. Ook wij willen immers, net zoals de Zwitsers, opnieuw zelf beslissen wie onder welke voorwaarden mag immigreren.

Ons enthousiasme wordt evenwel duidelijk niet door u en uw vrienden bij de Europese Unie gedeeld. De EU-instanties hebben het blijkbaar zeer moeilijk met de wil van het volk. In plaats van respect op te brengen voor de Zwitserse democratie volgden alleen berichten van minachting en zelfs halve oorlogsverklaringen. U meldde “dat de relaties met Zwitserland moeten worden herbekeken” en u zei eveneens “dat het referendum ingaat tegen de fundamentele principes van de Europese Unie”.

Mijnheer de minister, in plaats van de bezwaren van de burgers inzake massa-immigratie ernstig te nemen, deelt u blijkbaar samen met uw vrienden van de Europese Unie een bizarre logica waarbij er geen weg meer terug is en waarbij men koste wat het kost aan het multiculturele sprookje wil vasthouden.

Mijnheer de minister, ik heb twee concrete vragen voor u.

Ten eerste, aanvaardt u de democratische beslissing van de Zwitserse bevolking?

Ten tweede, zult u Zwitserland steunen zodra de Europese Unie sancties, pestmaatregelen, tegen dat land uitvaardigt omdat zij het niet eens is met het resultaat van het Zwitsers referendum? Vandaag al dreigt de Europese Commissie de onderhandelingen met Zwitserland over grensoverschrijdende stroomvoorziening voor onbepaalde tijd stop te zetten. Volgens mij is dat een onbegrijpelijke vergeldingsactie. Ik wil graag van u weten of u zich daartegen zult verzetten? Ik ben zeer benieuwd naar uw antwoord.

 

Minister Didier Reynders: Mijnheer de voorzitter, mevrouw Pas, collega’s, eerst en vooral, ik heb veel respect, zoals alle Europese collega’s trouwens, voor de democratische beslissing van de Zwitserse bevolking. Het is de keuze van de bevolking en het is logisch dat wij die keuze respecteren.

Wij wachten nu op de toepassing van die keuze en in dat verband ligt de beslissing bij de Zwitserse overheid. Tot nu toe moet zij het vrij verkeer van personen tussen de Europese Unie en Zwitserland blijven respecteren.

Wij hebben ter zake geen initiatief genomen. Wij wachten alleen op de gevolgen van de beslissing van de Zwitserse bevolking in de Zwitserse wetgeving. Tot nu toe hebben wij nog niets gemerkt en wachten dus af. Wanneer er nieuwe beslissingen genomen worden in Zwitserland, zullen wij reageren.

Ten derde, wij vragen aan Zwitserland om de integrale toepassing van het huidig akkoord voort te zetten, met name omtrent het vrij verkeer van personen.

Op politiek vlak heb ik twee opmerkingen.

Ten eerste, wij zullen aan de Zwitserse regering uitleggen dat het perfect mogelijk is om een efficiënt migratiebeleid te voeren met de steun van de bevolking. Als voorbeeld zal ik verwijzen naar het beleid van staatssecretaris De Block in ons land. Wij zullen aan onze Zwitserse collega’s zeggen dat er limieten zijn aan het vrij verkeer van personen, maar dat de principes ter zake moeten worden gerespecteerd, zoals dat in België gebeurt.

Ten tweede — ik kijk naar de heer Van der Maelen en naar enkele andere leden —, het verrast mij dat in Zwitserland wel wordt geopteerd voor het stellen van limieten met betrekking tot het vrij verkeer van personen, maar dat ik in die zin nog niets heb gemerkt omtrent het vrij verkeer van kapitaal.

Nogmaals, ik heb veel respect voor de beslissing van de Zwitserse bevolking, en nu wachten wij op de beslissing van de Zwitserse overheid inzake de toepassing van de keuze van de Zwitserse bevolking. Wij zullen reageren op basis van wat de Zwitserse overheid beslist.

Ik herhaal dat het perfect mogelijk is om een efficiënt migratiebeleid te voeren, met respect voor het principe van het vrij verkeer van personen. In België wordt dat toegepast dankzij staatssecretaris De Block.

 

Barbara Pas (VB): Mijnheer de minister, u zegt dat u veel respect hebt voor de beslissing van het Zwitserse volk, maar samen met de Europese Unie waarschuwt u de Zwitserse regering nu al voor het geval zij rekening houdt met die keuze. Zwitserland is niet eens lid van de Europese Unie. Zij vragen alleen maar dat er wordt onderhandeld over de limieten van de massa-immigratie. De buitensporige reactie van u en de Europese Unie, die wij deze week mochten horen, bewijzen alleen maar dat de Europese Unie geen enkele limiet wil stellen aan massa-immigratie. Wij gaan dat in eigen land ook niet oplossen, zelfs niet met Maggie De Block onder wier beleid nog jaarlijks meer dan 50 000 niet-Europeanen het land binnenkomen.

Mijnheer de minister, ik heb u niets horen zeggen over de vergeldingsacties en of u zich daartegen zult verzetten. Het contrast kan niet groter zijn. De Europese Unie wil vandaag een democratisch Zwitsers referendum afstraffen met sancties en dergelijke, terwijl u en de Europese Unie probleemloos de toetredingsonderhandelingen voortzetten met een land als Turkije. Een land waar journalisten worden vervolgd, waar internetcensuur heerst en waar zelfs hele uitzuiveringen gebeuren bij politie en Justitie. Dat is de omgekeerde wereld, mijnheer de minister.

De reacties op het Zwitsers referendum hebben alleszins aangetoond dat deze Europese Unie geen democratie verdraagt. U zult alleszins gelukkig zijn want dit ondemocratische land heeft met zulke ondemocratische Europese Unie hoe dan ook een zeer waardige bondgenoot.