Vandaag stelde ik samen met de ondervoorzitter van de Kamerfractie, Filip De Man, de prioriteiten voor die tijdens het komende politieke werkjaar met grote intensiteit zullen worden behandeld. Met een batterij aan parlementaire én juridische initiatieven zal worden getracht de nefaste gevolgen van het tweede luik van de zesde staatshervorming teniet te doen.
De aanpassing van de financieringswet zal Vlaanderen tegen 2015 zo’n 1,3 miljard euro kosten en de transfers exponentieel doen toenemen. De essentiële fiscale (personenbelasting, vennootschapsbelasting) en sociaal-economische hefbomen krijgt Vlaanderen met deze staatshervorming niet in handen. De federale overheid wil de teugels over de sociaal-economische beleidsdomeinen koste wat het kost in handen blijven houden om de welvaartsoverdracht in stand te kunnen blijven houden. De massieve geldstroom moet blijven vloeien.
Onze leidraad is niet het mogelijk of het haalbare, noch het aanvaardbare voor de Franstaligen. Onze leidraad is het voor Vlaanderen noodzakelijke. En wat Vlaanderen nodig heeft, zal het in een Belgische context nooit krijgen… Alleen al om sociaal-economische redenen is een ordelijke opdeling van dit land een noodzaak
Onze amendementen liggen klaar en in onze uitgebreide toelichtingen zullen we bewijzen dat échte staatshervormingen, of beter echte Vlaamse staatsvorming iets heel anders is.
Geblokt beleid De Block blijkt fictie
Maar ook op het vlak van asiel en migratie worden zal de regering Di Rupo het Vlaams Belang op zijn weg vinden. Zo toonde Filip De Man met feiten en cijfers aan dat de hoeraberichten van staatssecretaris De Block worden tegengesproken door de realiteit. Zo werden er onder De Block jaarlijks 30.000 machtigingen toegekend tot gezinshereniging, wat overeenstemt met de volledige bevolking van een stad als Halle. Ook inzake asiel oogt het plaatje alles behalve rooskleurig. “Binnen de Europese Unie bekleden we nog altijd een koppositie inzake asielaanvragen, met drie maal zoveel als het EU-gemiddelde”, aldus De Man. Het uitwijzingsbeleid kreunt dan weer onder een taboe inzake opsporing van illegalen en gedwongen repatriëringen. Hierdoor wordt nog geen vijfde van de administratief aangehouden illegalen effectief gerepatrieerd. “Met andere woorden: indien het huidige non-beleid wordt voortgezet, staat de volgende massale regularisatieronde in de sterren geschreven”, besloot De Man.
Laksheid troef
Op gebied van Justitie moeten we de voorbije legislatuur te veel uitstelgedrag van minister Turtelboom vaststellen. Zo werd de inwerkingtreding van heel wat artikelen in belangrijke wetten inzake strafuitvoering en gevangeniswezen op de lange baan geschoven.
Ook de noodzakelijke verhoging van het afschrikkingseffect van onze strafuitvoering werd niet bereikt, integendeel. Een beleid met een zeer ruime toepassing van het elektronisch toezicht, bevestigt alleen maar de lakse houding van ons justitieapparaat en creëert een aanzuigeffect op buitenlandse criminelen. Ook de Salduz-wetgeving – die alle andere partijen kritiekloos van de EU hebben geslikt – heeft geleid tot een nooit geziene laksheid tegenover criminelen. Het Vlaams Belang, maar ook de advocatuur en het politiewezen hebben hier meermaals voor gewaarschuwd, maar Turtelboom bleef doof voor hun alarmsignalen.