Vorige week vroeg ik de eerste minister naar het standpunt van de regering inzake Catalonië. (het volledige verslag daarvan vindt u hier). Ik kreeg een nietszeggend antwoord vandaar dat ik aan het einde van mijn interpellatie volgende motie van aanbeveling aan de regering indiende:
“De Kamer,
gehoord de interpellatie van mevrouw Barbara Pas en het antwoord van de eerste minister,
– gelet op de (deelstaat)verkiezingen die op 27 september 2015 in Catalonië werden gehouden en die volledig in het teken werden geplaatst van de onafhankelijkheidsverklaring van Catalonië;
– overwegende dat de onafhankelijkheidsbeweging een meederheid haalde in het Catalaanse parlement en een resolutie heeft ingediend om een procedure voor de stichting van een eigen staat in te leiden;
– overwegende dat de Belgische regering daarover dan een standpunt zal moeten innemen door deze onafhankelijkheid al dan niet te erkennen;
– gelet op het zelfbeschikkingsrecht der volkeren; vraagt de regering
– onmiddellijk de onafhankelijkheid van Catalonië te erkennen indien het Catalaanse parlement de onafhankelijkheid van Catalonië zou uitroepen;
– op Europees niveau ervoor te pleiten dat de andere lidstaten van de Europese Unie eveneens de onafhankelijkheid van Catalonië zouden erkennen;
– op Europees niveau ervoor te pleiten dat een onafhankelijk Catalonië automatisch en zonder belemmeringen onmiddellijk lid kan worden/blijven van de Europese Unie.”
Gisteren lag deze motie in de Kamer ter stemming voor. Voorafgaand aan deze stemming deed ik een korte stemverklaring:
“Mijnheer de voorzitter, collega’s, einde september waren er in Catalonië verkiezingen met een zeer duidelijke uitslag: de onafhankelijkheidspartijen behaalden er een meerderheid in het Parlement. Ze kwamen hun verkiezingsbeloften na en hebben meteen werk gemaakt van een resolutie waarmee ze de eerste stappen naar onafhankelijkheid zetten.
Niemand kan vandaag ontkennen dat er een en ander beweegt in Catalonië. In Europa werden hierover al standpunten ingenomen. In mijn interpellatie heb ik gepeild naar het standpunt van de regering, maar de premier heeft dat niet duidelijk gemaakt. In tegenstelling tot de heer Cameron en mevrouw Merkel, die al een vermanende vinger richting Catalonië hebben geheven en duidelijk de kant van Spanje kiezen, is er van de regering geen standpunt. Het enige wat ik in het halfrond al duidelijk heb gehoord, is de mening van Open Vld. Deze namiddag nog in het vragenuurtje bij monde van collega Dewael: verdere afbrokkeling binnen de lidstaten kan voor zijn fractie totaal niet.
Collega’s van de N-VA, mijn vraag voor u: is dat het standpunt van de regering. Met mijn motie van aanbeveling vraag ik aan de regering om dat standpunt niet in te nemen. Als u, collega’s, uw sporadische opstootjes van nationalisme niet wilt beperken tot een Catalaans vlagje op uw twitterprofiel of tot een reisje naar Catalonië, als het u menens is, dan moet u kleur bekennen, waar er kleur te bekennen valt. Dan moet u een standpunt innemen in de regering en in het Parlement.
Ik roep u dan ook op mijn motie van aanbeveling te steunen. Alleen op die manier kunt u immers aan alle voorstanders van zelfbeschikkingsrecht tonen dat het u menens is en dat uw verklaringen voor u meer zijn dan alleen maar een doekje of een lapje, om de schone schijn op te houden. Toon hen op die manier dat u ten minste nog een meerwaarde voor de huidige regering kunt betekenen.”
De voltallige N-VA-fractie stemde de motie van aanbeveling weg…