Terwijl het aantal schijnhuwelijken afneemt, stijgt het aantal feiten van schijnwettelijk samenwonen fors. Dat blijkt uit cijfers die ik bemachtigde bij minister Jambon.
Het aantal vastgestelde schijnhuwelijken nam de laatste jaren licht af in Vlaanderen, van 1402 feiten in 2012 tot zo’n 1127 in 2014. Opmerkelijk is wel de forse toename van het aantal schijnwettelijke samenwoonsten. Waar in 2013 amper 2 gevallen geregistreerd werden – waren er dat in het eerste semester van 2015 al 159. Naast verhoogde controles is één van de redenen dat een samenlevingscontract afsluiten snel en kosteloos gaat en bovendien onmiddellijk kan beëindigd worden. Opmerkelijk is dat Jambon geen cijfers van het Brussels Gewest kan voorleggen. Nochtans het Gewest dat het meest gevoelig is voor nationaliteitsfraude. Het globale Belgische cijfer ligt dus nog een pak hoger.
Er bestaat nog steeds geen wettelijke regeling om vreemdelingen die betrapt worden op immigratiefraude het verblijfsrecht automatisch te ontnemen. Uit de recentste cijfers ter zake blijkt dat amper 1 op 83 inbreuken op schijnhuwelijken en schijnsamenwonen bestraft worden. De kans dat men bestraft wordt op het plegen van nationaliteitsfraude is in dit land kleiner dan winst op de Lotto…
Eerder deze maand kwam ook al aan het licht dat er steeds vaker gevallen opduiken van ‘verblijfsbaby’s’. Hierbij worden kinderen verwekt door illegalen bij een Belgische partner om vervolgens (automatisch) verblijfspapieren te krijgen. Eens een verblijfsstatus op zak verdwijnt de vader met de noorderzon. Deze schrijnende praktijken, waarover ik minister Geens onlangs ondervroeg, wijzen op een toenemende immoraliteit vanwege illegalen in hun zoektocht naar verblijfspapieren. De afschaffing van de automatische koppeling tussen het ouderschap en het verkrijgen van een verblijfsstatus is dringend nodig.