De resultaten van de sterk gemediatiseerde ministerraad in Hertoginnedal is veel geblaat, weinig wol, grotendeels opgewarmde kost en een samenraapsel zonder veel samenhang.
De grootste ontgoocheling is het ontoereikend aantal bijgekomen plaatsen in de gesloten terugkeercentra. De regering besliste om het aantal op te drijven van 600 naar 1.066, maar vergeet erbij te zeggen dat slechts een fractie tijdens deze regeerperiode zal worden gerealiseerd. De enige certitudes zijn de 53 plaatsen in de gesloten instellingen in Merksplas en Steenokkerzeel en de 50 plaatsen in Holsbeek. De overige terugkeerplaatsen in Zandvliet (144) en Jumet (200) worden doorgeschoven naar de volgende legislatuur.
Het was staatssecretaris Francken zelf was die de afgelopen drie jaar stelselmatig aangaf dat er minstens 1.600 bijkomende plaatsen nodig zijn om een efficiënt terugkeerbeleid te kunnen voeren. Een maatstaf die na de superministerraad absoluut niet wordt gehaald. Ik vrees dan ook dat het leger illegalen dat een bevel om het land te verlaten aan zijn laars lapt – momenteel op 200.0000 geschat – verder zal aangroeien. Van de circa 30.000 mensen die in 2016 een bevel kregen om het land te verlaten, werd minder dan een derde effectief uitgewezen. De luttele 103 aangekondigde plaatsen in Merksplas en Steenokkerzeel zullen daar nauwelijks verandering in brengen. Dit is een druppel op een hete plaat.
Ook een aantal maatregelen inzake Justitie zijn teleurstellend. Zo wordt het lakse Justitiebeleid voortgezet door de onmiddellijk aanhouding te beperken door de strafdrempel te verhogen van één tot drie jaar. Het Vlaams Belang betreurt ook dat de wet op de vervroegde invrijheidsstelling – beter bekend als de wet-Lejeune – niet voorgoed begraven is. Nu kan enkel bij zeer zware misdrijven een minimumstraf worden opgelegd. Een gemiste kans. Tal van onderzoeken tonen aan dat een meerderheid van de Vlamingen wil dat de wet-Lejeune wordt afgeschaft. Net als ons vinden zij dat veroordeelden de straf moeten uitzitten die ze hebben gekregen.
De aangekondigde maatregelen gaan regelrecht in tegen de beloofde fiscale vereenvoudiging. Door het aantal fiscale aftrekken (o.a. motorkledij) uit te breiden wordt de fiscale koterij nog groter. Het is onbegrijpelijk dat deze regering nu een fiscale aftrek wil voorzien voor rechtsbijstand nadat ze eerst de toegang tot Justitie belemmerde met het invoeren van BTW op advocatenkosten en met hogere tolrechten.