“Veiligheid verdraagt geen uitstel”

In het vragenuurtje in de Kamer kwam vandaag de veiligheid van de wapenproefbank in Luik aan bod. Hieronder leest u het verslag van mijn vraag hierover aan minister Peeters. Hier kan u het herbekijken. 

 

Barbara Pas (VB): Mijnheer de minister, vorige week nog stelde de premier in zijn beleidsverklaring dat veiligheid een prioriteit is voor deze regering. Mooie woorden, maar in de praktijk blijkt dat toch niet helemaal het geval. Wij weten dat daar met dit strafuitvoeringsbeleid niets van te merken valt.

Gisteren bleek echter ook dat een VTM-journalist heel gemakkelijk de grootste wapenopslagplaats van dit land kon binnendringen. De Proefbank voor vuurwapens van Luik is de enige instelling in dit land die bevoegd is voor de vernietiging en de omvorming van wapens. Het is ook de enige instelling die de deugdelijkheid van wapens kan controleren en attesteren. Deze instelling heeft dus feitelijk een monopoliepositie en wordt in de praktijk bestuurd door Luikse wapenmakers. Er liggen zo’n 10 000 wapens, waaronder jachtgeweren en kalasjnikovs. Blijkbaar kan men daar in tijden van terreurdreiging niveau 3 zomaar binnen en buiten wandelen. Even aanbellen aan de poort, meer is daar niet voor nodig. En dat kan volstrekt anoniem want men heeft de naam niet eens gevraagd, laat staan geregistreerd.

Mijnheer de minister, de veiligheidsproblemen bij deze proefbank zijn niet nieuw. Het personeel heeft de gebrekkige beveiliging al meermaals aangeklaagd. Iedereen weet trouwens dat het statuut en de werking van de instelling problematisch zijn. Men kan er trouwens nauwelijks of niet in het Nederlands terecht, terwijl er voor de Vlamingen ter zake geen volwaardige dienstverlening bestaat in de eigen taal en de eigen regio.

Dat zijn allemaal zaken waarin een wetsontwerp verandering zou brengen. U hebt in februari 2015 in antwoord op een schriftelijk vraag verklaard dat uw administratie de laatste hand aan het leggen was aan een voorontwerp van wet. Dat is inmiddels tweeënhalf jaar geleden. Mijn eerste logische vraag is dus wanneer dit wetsontwerp er eindelijk aankomt. Krijgt Vlaanderen daarin een instelling die evenwaardig is aan deze in Wallonië? Kunt u mij in godsnaam verklaren waarom dit zo lang aansleept? Het is niet verantwoord om veiligheidsmaatregelen verder uit te stellen. Ik ben zeer benieuwd naar uw antwoord.

Minister Kris Peeters: “Mijnheer de voorzitter, beste collega’s, collega Pas, collega Degroote, het is evident dat de veiligheid absoluut moet gegarandeerd worden, zeker op deze plaats, waar er heel veel wapens gestockeerd zijn. Laten wij daarover geen enkele discussie hebben; de veiligheid moet daar maximaal zijn.

Ik heb ook kennisgenomen van de beelden die werden uitgezonden door VTM, als ik mij niet vergis, waar wij zien dat een journalist tot aan het loket van de proefbank komt.

Volgens de informatie is hij niet verdergegaan. De journalist zei dat hij wel verder kon gaan, maar dat hij dat niet heeft gedaan.

Dit is duidelijk een niet onbelangrijk nieuw feit. Een tijdje geleden, naar aanleiding van uw vraag, kreeg ik inderdaad de informatie dat daar muren, bewakingscamera’s en controles aanwezig zijn, maar nu blijkt dat wat mij toen werd bericht over de veiligheid, in de praktijk niet wordt gerealiseerd. Ik zal de nodige stappen zetten, en zeer snel.

Ten eerste, ik heb aan de waarnemend directeur een intern onderzoek gevraagd en hem gezegd dat ik de resultaten daarvan volgende week wil hebben. Ik wil exact weten wat er gebeurd is en hoe het mogelijk is dat men toegang kan hebben tot aan het loket of nog verder. Dat is immers niet verantwoord.

Ten tweede, op uw vraag van destijds of een externe veiligheidsaudit nodig was, heb ik inderdaad geantwoord dat dit, op basis van mijn informatie, niet nodig was. Voor alle duidelijkheid, deze stelling zal ik niet meer verdedigen, nu ik met dit feit word geconfronteerd. Ik zal volgende week het Bestuurscollege bij elkaar roepen, dat moet beslissen over een externe veiligheidsaudit en daarvoor de financiering moet aanbrengen. Ik zal uitdrukkelijk vragen dat er een externe veiligheidsaudit wordt uitgevoerd.

Kortom, ik zal ten eerste een intern onderzoek vragen en ten tweede zal ik volgende week onmiddellijk maatregelen nemen en een externe veiligheidsaudit vragen.

Collega Pas, zoals al door andere collega’s gezegd, wij moeten stappen vooruit zetten. De laatste hand aan iets leggen duurt soms wat langer dan normaal. Spijtig genoeg is dat het geval in bepaalde dossiers. Ik ben het met u en collega Degroote eens dat wij dit dossier op een goede manier voort moeten behandelen. Ik zal dan ook de nodige stappen ondernemen. Wat in Luik is gebeurd kan immers niet.

Ik herinner mij dat collega Degroote al voorstellen heeft gedaan om de veiligheid daar anders te organiseren. Ik maak van dit incident gebruik om de betreffende maatregelen te versnellen, zodat wij er zeker van kunnen zijn dat de proefbank op een fatsoenlijke manier wordt beveiligd en in de toekomst op een fatsoenlijke manier georganiseerd wordt.”

Barbara Pas (VB): “Mijnheer de minister, bedankt voor uw antwoord. Het is jammer dat er eerst zulke incidenten nodig zijn, eer u op gang komt en naar een hogere versnelling schakelt.

U wacht op een intern onderzoek. Welnu, ik hoop dat het onderzoek inderdaad snel verloopt, want wij moeten erover waken dat het in de praktijk niet uitdraait op wachten op een reëel ernstig incident. Veiligheid verdraagt geen uitstel. Ik neem u op uw woord dat het zeer snel zal gaan en dat het niet zal verlopen zoals met uw wetsontwerp ter zake, waarop wij tweeënhalf jaar wachten. Wordt zeker vervolgd.”