Jongste drie jaar 1,2 miljard aan verkeersboetes geïnd
Federale staat onthoudt gewesten wellicht honderden miljoenen euro
In het kader van de zesde staatshervorming was afgesproken dat de federale overheid vanaf 1 januari 2015 de verkeersboetes voor overtredingen waarvoor de gewesten bevoegd zijn en die in de verschillende gewesten werden uitgeschreven worden doorgestort naar de gewesten waar zij werden geïnd. Omwille van een aantal technische problemen werd een definitieve regeling daarvoor echter uitgesteld naar juni 2017 en dienden de gewesten het tot dan te stellen met voorlopige voorschotten.
Uit het antwoord van de minister van Financiën op mijn schriftelijke vraag blijkt nu echter dat er tot op heden nog altijd geen definitieve regeling werd getroffen en dat de gewesten het daardoor nog steeds met voorlopige voorschotten moeten stellen.
Uit de cijfers van de minister blijkt dat er de jongste drie jaar voor 1,2 miljard aan verkeersboetes in dit land werd geïnd, maar dat de gewesten daarvan tot op heden slechts 556 miljoen doorgestort gekregen. Bovendien kan worden vastgesteld dat, daar waar Vlaanderen in 2015 en 2016 nog 75,4% van de voorschotten kreeg, dit in 2017 drastisch daalde naar nauwelijks 40,3%. Enige verklaring wordt niet gegeven.
Dat dit nog altijd niet definitief is geregeld, toont nog maar eens aan dat de zesde staatshervorming en heel de institutionele poespas van dit land een onontwarbaar kluwen is waar geen kat nog haar jongen in vindt. In plaats van homogene bevoegdheidspakketten te creëren, heeft men andermaal een ingewikkelde regeling getroffen, waarvoor men na vier jaar nog geen oplossing heeft gevonden. Intussen moeten de gewesten tientallen miljoenen euro’s derven waar ze nochtans recht op hebben en die ze maar al te best kunnen gebruiken, bijvoorbeeld om de verkeersveiligheid te verbeteren. Verder kan ik alleen maar vaststellen dat de federale regering geen haast maakt om dit probleem op te lossen. Na vier jaar weet men blijkbaar nog altijd niet welke boetes in welke regio worden geïnd. Moeten we daar nu om huilen of om lachen? Als teken van onbekwaamheid kan dit in alle geval tellen. Of moeten we hier misschien over sabotage spreken?