De crisiscijfers over het aantal asielaanvragen die vandaag bekend worden gemaakt, verbazen allerminst. Dit is het resultaat van vier jaar laks asielbeleid.
Het aantal asielaanvragen zit onmiskenbaar in een stijgende lijn. Dat blijkt nog eens uit de nieuwste cijfers van het Commissariaat -Generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen (CGVS). In oktober klopten 2.750 mensen aan in ons land of bijna 60 procent meer dan in dezelfde maand vorig jaar. In totaal staat de teller voor 2018 al op 20.248. Meer dan in het volledige jaar 2016 en 2017.
De toename van het aantal asielaanvragen in België is des te opvallend gezien het feit dat de illegale immigratie naar Europa eerder terugloopt. Terwijl het aantal asielaanvragen in de EU daalt, blijkt België in toenemende mate een aantrekkelijke bestemming.
Een en ander hoeft niet te verbazen, aangezien de verstrakking van het Belgische asiel- en immigratiebeleid – in tegenstelling tot verschillende andere Europese landen – tot op heden is blijven steken in sussende praatjes, vrijblijvende aankondigingen en halfslachtige maatregelen. Maatregelen die wél een impact zouden kunnen hebben (zoals een daadwerkelijke verscherping van het uitwijzingsbeleid, een verstrakking van de regels voor gezinshereniging voor erkende asielzoekers en de uitbouw van een getrapte toegang tot de sociale zekerheid), blijven tot op heden uit.
Aangezien het overgrote deel illegaal binnenkomt, is het volstrekt legitiem illegale migranten de toegang tot het grondgebied te ontzeggen. Wie illegaal binnenkomt, moet legaal worden uitgewezen. Ondermeer Australië voert een soortgelijk beleid, met succes. Ook de VS keurde onlangs een wet goed die mensen die illegaal de oversteek maken, het recht op asiel ontneemt.