Voor Vlaams Belang mag Vlaanderen het ergste beginnen vrezen voor een volgende staatshervorming. “Ook Groen zit nu volledig op de lijn van het waanzinnige vierdeelstaatmodel van PS-voorzitter Paul Magnette. Onbegrijpelijk.”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas (Vlaams Belang). “Daarmee drukken de Groenen dus de wens uit om Vlaanderen voortaan even onbeduidend te maken als de Duitstalige gemeenschap, en om alle banden tussen Vlaanderen en Brussel door te knippen.”
In een federaal land met vier deelstaten wordt Vlaanderen, dat met zes miljoen meer inwoners telt dan Denemarken, Ierland of Finland, op dezelfde voet geplaatst als het Duitstalig landsgedeelte, dat met zeventigduizend inwoners er minder heeft dan steden als Kortrijk of Sint-Niklaas. “Dat is de ultieme vernedering voor Vlaanderen”, aldus Pas. “Bij elke beslissing wordt het dan drie tegen één, want het is een illusie te denken dat de Duitstaligen ooit tegen de Franstaligen zullen ingaan. Zo zijn de politieke partijen in het Duitstalig gebied bijvoorbeeld onderafdelingen van Franstalige partijen.”
“Binnen Vivaldi zijn de Vlaamse partijen duidelijk al aan het plooien voor de Franstalige”
De Leuvense politicoloog Bart Maddens verwonderde zich eerder al over de lichtzinnigheid waarmee politici uit Vlaanderen zich scharen achter vierdeelstaatmodel. Het leek hem wel alsof ze gewoon niet weten waarover ze praten. “Over Brussel hebben de voorstanders van Magnettes model inderdaad nog geen ogenblik nagedacht. Sp.a/Vooruit-voorzitter Conner Rousseau gaf dat ook letterlijk toe in het VRT-programma Terzake”, vervolgt Pas. “We zullen geen enkele vat meer hebben op het Brusselse beleid. We zullen bovendien een nieuwe hoofdstad moeten kiezen en daarbij het volledige Vlaamse patrimonium in Brussel achterlaten, het Vlaams Parlement incluis.”
“Met dank aan de kerstekinderen van Open Vld, sp.a/Vooruit en Groen is de kans reëel dat de Franstaligen zullen bekomen wat ze altijd al hebben gewild: Brussel dat institutioneel volledig evenwaardig is aan Vlaanderen en Wallonië, en daar dan ook nog eens de Duitstalige Gemeenschap bij”, besluit Pas. “Voor Vlaanderen, dat steeds heeft gestreefd naar een tweeledig model met twee grote gemeenschappen, is dit scenario rampzalig.”