Deze maand verscheen er een artikel in Vlaanderen met de prangende vraag: hoe kunnen vrouwen stemmen op ‘extreem-rechtse’ partijen? Volgens het artikel zouden deze partijen vrouwenrechten willen inperken vanwege hun conservatieve denkbeelden. Ook Vlaams Belang krijgt zulke verwijten in het artikel. NieuwRechts benadert parlementslid Barbara Pas (Vlaams Belang) met de vraag of dit klopt. Pas ontkent dit, sterker nog: ze noemt partijen als Vlaams Belang ‘net de grootste verdedigers van vrouwenrechten’, omdat haar partij erg kritisch is op massa-immigratie en islamisering. De vrouwvriendelijke reputatie van linkse partijen vindt ze daarentegen niet altijd adequaat: ‘Een banner onder je profielfoto zetten, maar hier ondertussen wel hoofddoeken voor kinderen op school aanvaarden, zou ik nu niet meteen als echte steun beschouwen.’
Recent publiceerde Vlaams nieuwsmedium Knack het artikel: ‘Vrouwen en extreemrechts: waarom stemmen vrouwen op partijen die hun rechten willen inperken?’ In het paginalang artikel toont Knack zich kritisch op meerdere vrouwelijke rechtse politici in Europa, zoals Giorgia Meloni, Marine Le Pen en Alice Weidel. Volgens het artikel is een vrouwelijke politieke leider een ‘troef’ voor rechtse partijen, aangezien zij ‘het imago van de partij kunnen verzacht en in die zin het gedachtengoed normaliseert’. Maar echt feministisch is zo’n vrouw niet, benadrukt Knack, omdat zij in haar activisme ‘vaak handig gebruik maakt van diepgewortelde clichés over vrouwen’.
In het artikel komen sociologen en politicologen aan het woord, die het verhaal van Knack veelal onderschrijven. Tot slot, in het kader van wederhoor, benadert Knack een vrouwelijke politica van Vlaams Belang: Barbara Pas.
Dit is niet voor niets. In het artikel worden er namelijk meerdere verwijten aan het adres van Vlaams Belang gemaakt. Zo stelt Knack dat Vlaams Belang ‘jarenlang het idee van vrouwen aan de haard verdedigde’. Hiervoor baseert Knack zich op een voorstel van Vlaams Belang om één van de ouders een financiële vergoeding toe te kennen na de geboorte van het kind, zodat de ouder kan thuisblijven en voor het kind kan zorgen.
Tegen islamisering en massa-immigratie
Zijn rechtse vrouwen per definitie vrouwonvriendelijk? Ook NieuwRechts heeft Barbara Pas benaderd met vragen. Pas weerspreekt de verwijten van het Knack-artikel. Zo stelt zij dat ‘onze tegenstanders’ de bovengenoemde financiële vergoeding ‘moedwillig kwaad hebben geïnterpreteerd’ om Vlaams Belang af te schilderen als een vrouwonvriendelijke partij. Het gaat om een ‘vals verwijt’, aldus Pas.
Vlaams Belang is geen vrouwonvriendelijke partij, stelt Pas. Sterker nog: ‘Partijen als het Vlaams Belang zijn net de grootste verdedigers van vrouwenrechten’, stelt ze. Onder meer door kritisch te zijn op islam en massa-immigratie wil Vlaams Belang de rechten van vrouwen waarborgen.
Maar dit laatste is iets wat linkse partijen veelal verzuimen. Deze politieke correctheid van links heeft veel negatieve gevolgen gehad voor de veiligheid van vrouwen in Vlaanderen, stelt Vlaams Belang. Naar aanleiding van het Knack-artikel schreef Pas’ partijgenoot Dries Vanlangenhove daarom: ‘Heeft Knack ooit al een artikel geschreven met als titel: “Vrouwen en links: waarom stemmen vrouwen op partijen die ervoor zorgen dat ze ‘s avonds niet meer veilig over straat kunnen wandelen?”’
Linkse politici werpen zich vaak graag op als voorvechters van vrouwenrechten. Ze verkeren in een ‘permanente staat van gespeelde verontwaardiging’ betreffende dit onderwerp, stelt Pas. Maar deze steun beschouwt zij als onvolledig, omdat Vlaanderen ondertussen wel kampt met grote islamisering en massa-immigratie, die vaak zelfs in de hand worden gewerkt door linkse partijen. ‘Een banner onder je profielfoto zetten of zeggen dat je de vrouwenrechten in Iran steunt, maar hier ondertussen wel hoofddoeken voor kinderen op school aanvaarden, zou ik nu niet meteen als echte steun beschouwen,’ aldus Pas.
Het blijkt: Vlaams Belang zegt op te komen voor vrouwen, zodra het om de islam en massa-immigratie gaat. De vraag rijst: Vlaams Belang hiermee dan toch vrouwvriendelijk in de ogen van linkse partijen? Ook hierop heeft Knack een weerwoord. De houding van Vlaams Belang wordt in het artikel omschreven als ‘femonationalisme’: het gebruik van feministische opvattingen voor anti-immigratiecampagnes. “De enige keren dat ze praten over gendergelijkheid, is om moslims te bashen,” stelt een sociologe in het artikel.
Maar Pas vindt dat linkse partijen niet de juiste prioriteiten stellen. Volgens haar onderschatten zij hiermee de schaduwkant van de islam en massa-immigratie voor vrouwenrechten: ‘Het zijn linkse partijen zoals Groen, Vooruit, Open Vld, cd&v of PVDA die om electorale redenen stuk voor stuk bereid zijn vrouwenrechten af te voeren. Denk bijvoorbeeld aan gescheiden zwemuren voor mannen en vrouwen onder druk van bepaalde moslims. Of het volledig aanvaarden van een vrouwonderdrukkend symbool zoals de hoofddoek.’Linkse partijen zijn om electorale redenen stuk voor stuk bereid vrouwenrechten af te voeren.
Ze vervolgt: ‘Het beleid van linkse partijen heeft nu al aanzienlijk negatieve gevolgen voor vrouwen. U moet maar eens een kijkje gaan nemen in Arabische wijken in Brussel.’
Meten met twee maten
Maar niet alleen met hun relativerende houding tegenover islamisering en massa-immigratie betonen linkse partijen zich vrouwonvriendelijk, stelt Pas. Ook op andere gebieden geven linkse partijen blijk een ‘betuttelende en ronduit vernederende visie over vrouwen’. Als concrete voorbeelden noemt ze de invoering van de vrouwenquota, ‘waarbij niet de inhoud, maar enkel het geslacht van een politica belangrijk werd’.
Middels quota willen linkse partijen graag vrouwen aan de top brengen. Maar volgens Pas gaat het de partijen wel om een specifiek soort vrouwen: de linksgeoriënteerde. ‘Het is eigen aan linkse partijen dat een vrouw in een hoge positie altijd een goede zaak is, tot op het moment dat ze rechts blijkt te zijn.’
Niet alleen in het geval van vrouwelijke politici wordt er gemeten met twee maten, stelt Pas. Dit geldt ook voor de evaluatie van vrouwonvriendelijke opmerkingen. Hoewel Pas sommige memes en andere zaken binnen een club als Schild & Vrienden ‘over de schreef’ vindt gaan, meent ze wel dat elk incident in rechtse kringen wordt uitvergroot: ‘Een onschuldig grapje wordt meteen geframed als “seksistisch”.
Bovendien ontbreekt zulke verontwaardiging als het gaat om linkse politici. Pas noemt het voorbeeld van Vooruit-leider Conner Rousseau. In november 2022 riep hij ’s nachts als dj in een discotheek: “Komaan, ik zie jullie niet dansen. Whose pussy is wet?”
Pas walgt van deze uitspraak, en noemt het ‘écht seksistisch en vulgair’. Maar in de politiek en media werd deze mening destijds niet gesteund. Het ontbrak aan breed gedragen verontwaardiging, vond ze. ‘Voor diezelfde mensen wordt deze uitspraak als een fait divers of compleet onschuldig beschouwd,’ besluit Pas. ‘Twee maten, twee gewichten.’
Bron: NieuwRechts